* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * Ελπίδα, Αγάπη,Υγεία, Ειρήνη…ΔΥΝΑΜΗ... * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

Καλημέρα σας ................................ ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2018* ........
Επιμέλεια σελίδας: Πάνος Σ. Αϊβαλής, δημοσιογράφος, σύμβουλος έκδοσης της εφημ. "Αρκαδικό Βήμα" * ηλεκτρονικό ταχυδρομείο: arkadikovima@gmail.com *

Πέμπτη 9 Απριλίου 2015

Η ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΠΕΜΠΤΗ

ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΤΡΙΠΟΛΕΩΣ


Ὅτέ οἱ ἔνδοξοι Μαθηταί,
ἐν τῷ νιπτῆρι τοῦ Δείπνου ἐφωτίζοντο,
τότε Ἰούδας ὁ δυσσεβής,
φιλαργυρίαν νοσήσας ἐσκοτίζετο
καί ἀνόμοις κριταῖς,
σέ τόν δίκαιον Κριτήν παραδίδωσι·
Βλέπε, χρημάτων ἐραστά,
τόν διά ταῦτα ἀγχόνη χρησάμενον
φεῦγε ἀκόρεστον ψυχήν,
τήν διδασκάλω τοιαῦτα τολμήσασαν.
Ὁ περί πάντας ἀγαθός,
Κύριε, δόξα σοί.


Κατά τό ἑσπέρας τῆς σήμερον, ἥτις ἦν τότε ἡ πρό τῶν ἀζύμων ἡμέρα, τουτέστιν ἡ τοῦ νομι­κοῦ πάσχα παραμονή Μαρτίου κβ', ἡμέρα Πέμπτη τῆς ἑβδομάδος, συνεδείπνησεν ἐν τῆ πόλει ὁ Ἰησοῦς μετά τῶν δώδεκα μαθητῶν.


        Εὐλόγησε τόν ἄρτον καί τόν οἶνον, καί παρέδωκε τό μυστήριον τῆς θείας Εὐχαριστίας.
       Ἔνιψε τούς πόδας τῶν μαθητῶν, εἰς ὑπόδειγμα ταπεινώσεως.
        Εἶπε παρρη­σία, ὅτι εἷς ἐξ αὐτῶν ἐμελέτα τήν κατ' αὐτοῦ προδοσίαν καί ἔδειξε τόν προδότην, δούς εἰς τόν Ἰούδαν ἄρτου τεμάχιον βεβαμμένον εἰς τοῦ τρυβλίου τόν ζωμόν.
        Ἐξελθόντος ἐκείνου παρευθύς, ἐδίδαξε τούς μαθητάς τά ὑπερφυᾶ καί τελευταῖα μαθήματα, ὅσά ἐμπεριέχονται εἰς τό ὄρός τῶν Ἐλαιῶν, καί ἐκεῖ ἄρχεται λυπεῖσθαι καί ἀδημονεῖν.
       Ἀναχωρεῖ κατ' ἰδίαν, καί κλίνας τά γόνατα προσεύχεται ἐκτενῶς· καί ἐκ τῆς πολλῆς ἀγωνίας γίνεται ὁ ἱδρώς αὐτοῦ ὡς αἵματος πηκτοῦ κόμβοι, πίπτοντες εἰς τήν γῆν.
       Μόλις πληροῖ τήν ἐναγώνιον ἐκείνην προσευχήν καί ἰδού φθάνει καί ὁ Ἰούδας μετά στρατιωτῶν ἐνόπλων καί ὄχλου πολλοῦ, καί χαιρετίσας, καί φιλήσας δολίως τόν διδάσκαλόν, παραδίδει αὐτόν.
        Συλλαμβάνεται λοιπόν ὁ Ἰησοῦς καί φέρεται δέσμιος πρός τούς ἀρχιερεῖς Ἄνναν καί Καϊάφαν.
       Οἱ μαθηταί σκορπίζονται καί ὁ θερμότερος τῶν ἄλλων Πέτρος ἀκολουθήσας αὐτῶ μέχρι  τῆς ἀρχιερατικῆς αὐλῆς, ἀρνεῖται καί αὐτός τελευταῖον ὅτι ἐστίν αὐτοῦ μαθητής.
       Ὁ δέ θεῖος διδάσκαλος παριστάνεται ἔμπροσθεν τοῦ παρανόμου συνεδρίου, ἐξετάζεται περί τῶν μαθη­τῶν καί τῆς  διδαχῆς αὐτοῦ, ἐξορκίζεται εἰς τόν Θεόν ἵνα εἴπη ἐάν αὐτός ὑπάρχη τωόντι  ὁ Χρι­στός· καί εἰπών τήν ἀλήθειαν κρίνεται θανάτου ἔνοχος, τάχα ὡς βλασφημήσας.
        Ἐφεξῆς ἐμπτύεται εἰς τό πρόσωπον, ραπίζεται, ἐμπαίζεται παντοιοτρόπως δι’ ὅλης τῆς νυκτός ἕως πρωίας.
                    
                                                                + Ἱερεύς Ἰωάννης Σουρλίγγας

Τετάρτη 8 Απριλίου 2015

Εθιμολογία του Πάσχα

Μεγάλη Πέμπτη


Την Μεγάλη Πέμπτη ή Κοκκινοπέφτη βάφουν το πρωί τα αβγά, βάζουν το πρώτο αβγό-παλιότερα πρόσεχαν να είναι μαύρης κότας- στο εικονοστάσι και πετούν το παλιό στο ποτάμι ή παλιότερα το κρατούσαν επτά χρόνια για να γίνει ο κρόκος του σαν κεχριμπάρι, φυλαχτό για τις έγκυες γυναίκες (κρατητήρα). Με το πρώτο αβγό σταύρωναν τα παιδιά, όταν ήταν άρρωστα. Και ο αριθμός των αβγών πρόσεχαν να είναι ορισμένος, το δοχείο να είναι καινούργιο και το νερό με τη  μπογιά να μη χυθεί ή βγει από το σπίτι. Ιδιαίτερη δύναμη πίστευαν ότι είχαν τα «ευαγγελισμένα» αβγά, αυτά δηλαδή που παρέμεναν στην εκκλησία μέχρι την Ανάσταση. Τα τσόφλια από τα ευαγγελισμένα αβγά τα έβαζαν στον κήπο, στις ρίζες των δένδρων για να «πιάσουν όλοι οι καρποί». Το πρώτο αβγό το έθαβαν στην πρώτη αυλακιά, όταν άρχιζαν να σπέρνουν για να είναι καθαρό το σιτάρι σαν το αβγό, αλλά και για να βλαστήσει ο σπόρος. Τα αβγά τα έβαφαν με μπακάμι, με ριζάρι, φύλλα από κρεμμύδια κλπ. Σήμερα βάφονται με μπογιές του εμπορίου και ξίδι. Τα κεντούσαν ή τα ζωγράφιζαν με φύλλα, κρεμμυδόφυλλα, ζυμάρι, λειωμένο κερί κλπ.


     Σύμφωνα με μια παράδοση «Όταν αναστήθηκεν  ο Χριστός, τό ’παν σε μιά χωρική  κι αυτή δεν πίστεψε και είπεν: Όταν τ’ αβγά γίνουν κόκκινα, τότε θ’ αναστηθή και ο Χριστός. Και αυτά κοκκίνησαν. Και από τότε τα βάφουν κόκκινα»  (Καστοριά). Αλλη  παράδοση αναφέρει ότι  βάφονται κόκκινα για το αίμα του Χριστού ή για τη χαρά της Αναστάσεως και την αποτροπή του  κακού. Για τον ίδιο λόγο αναρτούν στα παράθυρα και τα μπαλκόνια κόκκινα υφάσματα. 

     Το βάψιμο του αβγού, προχριστιανικού συμβόλου της ζωής, ενισχυμένου με το κόκκινο χρώμα από το αίμα της θυσίας του Χριστού είναι απαραίτητο για το Πάσχα. Μόνο όσοι πενθούν από πρόσφατο θάνατο οικείου προσώπου δεν βάφουν αβγά για το Πάσχα. Αλλά και σ’ αυτούς θα φέρουν οι συγγενείς και οι φίλοι βαμμένα αβγά και από αυτά θα αφήσουν και στον τάφο του αγαπημένου τους νεκρού.  

     Το βράδυ της Μ. Πέμπτης πηγαίνουν στην εκκλησία για τα Δώδεκα Ευαγγέλια. Οι γυναίκες μένουν το βράδυ και ξενυχτούν τον εσταυρωμένο. Όλο το βράδυ στολίζουν τον Επιτάφιο με λουλούδια της εποχής και λένε το γνωστό μοιρολόγι της Παναγίας, το οποίο αλλού τραγουδούν αγερμικά (ως κάλαντα) τα παιδιά στα σπίτια για φιλοδώρημα. 

Στο Πήλιο γυρνούν τα αγόρια στα σπίτια και λένε το μοιρολόγι της Παναγίας. 

Σήμερον μαύρος ουρανός, σήμερον μαύρη ’μέρα
Σήμερον όλοι θλίβονται και τα βουνά λυπούνται,


Στη Ρόδο και αλλού στα δώδεκα Ευαγγέλια ανάβονται φωτιές.

_________________________
http://www.kentrolaografias.gr/default.asp?V_DOC_ID=2468

O Ρώσος πρόεδρος δώρισε στον Έλληνα πρωθυπουργό τις εικόνες του Αγίου Νικολάου και του Αγίου Σπυρίδωνος οι οποίες είχαν κλαπεί στα χρόνια της κατοχής από τους Ναζί, από μοναστήρι της Σπάρτης

Το ξεχωριστό δώρο του Πούτιν στον Τσίπρα

Κατά την διάρκεια της συνάντησης του Αλέξη Τσίπρα με τον Βλάντιμιρ Πούτιν στη Μόσχα, ο Ρώσος πρόεδρος δώρισε στον Έλληνα πρωθυπουργό τις εικόνες του Αγίου Νικολάου και του Αγίου Σπυρίδωνος οι οποίες είχαν κλαπεί στα χρόνια της κατοχής από τον αξιωματικό των Ναζί, από μοναστήρι της Σπάρτης. 
Ο Μίλερ έμεινε γνωστός στην ιστορία ως χασάπης της Κρήτης επειδή διέταξε την σφαγή στην Βιάννο. Είχε συλληφθεί από τους Ρώσους που τον παρέδωσαν στις Ρωσικές αρχές και εκτελέστηκε στην Κρήτη το 1947. Η Ρώσικη κυβέρνηση αγόρασε την εικόνα από τους συγγενείς του με σκοπό να τη δωρίσει στο ελληνικό κράτος.

________________
http://www.stokokkino.gr/article/1000000000007393/To-ksexoristo-doro-tou-Poutin-ston-Tsipra