Με λαμπρότητα τιμά η Τρίπολη τους πολιούχους της, Νεομάρτυρες Δημήτριο και Παύλο

Με λαμπρότητα και θρησκευτική μεγαλοπρέπεια η Τρίπολη τιμά την μνήμη των πολιούχων της, Νεομαρτύρων Δημητρίου και Παύλου, που μαρτύρησαν στην πόλη για την ορθοδοξία και τον Χριστό.

Στον ναό των Αγίων Νεομαρτύρων τελέστηκε το πρωί πολυαρχιερατικό συλλείτουργο, προεξάρχοντος του σεβασμιότατου μητροπολίτη Μονεμβασίας και Σπάρτης Ευστάθιου και την συμμετοχή των σεβασμιοτάτων μητροπολιτών Μαντινείας & Κυνουρίας Αλεξάνδρου, Πατρών Χρυσοστόμου, Ιερισσού, Αρδαμερίου & Αγίου Όρους Θεοκλήτου και του θεοφιλεστάτου επισκόπου Κερνίτσης Χρύσανθου, παρουσία των πολιτικών, στρατιωτικών και δικαστικών αρχών της πόλης, του νομού και της Περιφέρειας.

Με το πέρας της Θείας Λειτουργίας ο σεβασμιότατος μητροπολίτης Μαντινείας Αλέξανδρος, παρέθεσε πρόγευμα στους επισήμους στο ίδρυμα Τυφλών «Αγία Παρασκευή».

Χιλιάδες πιστών από χθες το απόγευμα πέρασαν από το εορτάζοντα ναό και προσκύνησαν τα ιερά λείψανα των Αγίων Νεομαρτύρων, που έφτασαν στην πόλη από την ιερά μονή Αγίου Νικολάου Βαρσών Μαντινείας όπου και φυλάσσονται. Τα λείψανα των Νεομαρτύρων συνόδευε τιμητικά η φιλαρμονική της πόλης και η επίσημη υποδοχή έγινε στην πλατεία 'Αρεως από τον σεβασμιότατο μητροπολίτη Ιερισσού, Αρδαμερίου & Αγίου Όρους Θεόκλητο, όπου στην συνέχεια εν πομπή τοποθετήθηκαν στο ναό και τέθηκαν σε λαϊκό προσκύνημα, ενώ τελέστηκε από τον μητροπολίτη Ιερισσού πανηγυρικός εσπερινός.

Οι λατρευτικές εκδηλώσεις θα ολοκληρωθούν νωρίς σήμερα το βράδυ ύστερα από τον μεθεόρτιο πολυαρχιερατικό Εσπερινό προεξάρχοντος του μητροπολίτη Πατρών Χρυσοστόμου, που τελείται αυτή την ώρα, με την λιτάνευση των ιερών λειψάνων των Αγίων Νεομαρτύρων και της σεπτής εικόνας τους, συνοδεία τιμητικού στρατιωτικού αγήματος και των πολιτικών και λοιπών αρχών της Αρκαδίας, στους κεντρικούς δρόμους της Τρίπολης.

ΑΠΕ-ΜΠΕ

από την  ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Online

ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΚΑΛΥΜΜΑ ΤΗΣ ΞΗΡΟΚΑΡΥΤΑΙΝΑΣ

Ἕνα ἄγνωστο κειμήλιο τῆς ἐνορίας τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Προδρόμου Ξηροκαρύταινας Γορτυνίας εἶναι τό παλαιό Ἱερό Εὐαγγέλιο. Τό ἐντόπισε τό νέο Ε.Σ. τό 2012 στό παρεκκλήσιο τῆς Ἁγίας Ζώνης, στόν Κάμπο, πού εἶναι ὑπό τήν δικαιοδοσία τῆς ἐνορίας αὐτῆς. Οἱ ἐξωτερικές διαστάσεις του εἶναι 35 x 25 x 4 ἑκ. Εἶναι σχεδόν ἀσυντήρητο καί φέρει ἐμφανῆ τά ἴχνη τῆς φθορᾶς. Συγκεκριμένα οἱ λεκέδες ὑγρασίας, ἡ φθορά καί ὁ ἀποχρωματισμός τοῦ γκρενά κόκκινου βελούδινου ὑφάσματος, ἡ ὀξείδωση τοῦ ἀργύρου κ.ἄ. Τό ἐκτυπωμένο κείμενο σέ παλαιότερη ἐπέμβαση ἔχει ἀντικατασταθεῖ μέ ἄλλο ὄψιμο. 

Ὡστόσο ἰδιαίτερο ἐνδιαφέρον παρουσιάζει ἡ κεντρική παράσταση, ἡ ὁποία εἰκονίζει τήν Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ. Ἡ ἀπόδοση τοῦ γεγονότος ἀκολουθεῖ τόν δυτικότροπο τύπο ἀπεικονίσεως, μέ τόν Ἰησοῦ σέ ἀκτινωτή δόξα νά πατεῖ πάνω στόν μισανοιγμένο τάφο, μέ ἀνεμίζον περίζωμα τυλιγμένο γύρω ἀπό τό σῶμα, κρατώντας λάβαρο στό ἀριστερό χέρι καί μέ τό δεξιό ὑπερυψωμένο σέ στάση εὐλογίας. Στήν παράσταση ἀκόμη παρουσιάζονται ὁλόγυρα ἀπό τό καινό μνημεῖο δύο ἔντρομοι στρατιῶτες σέ στάση ἄμυνας, ἐνῶ ἕνας τρίτος χαμηλότερα «καθεύδει». Γνώριμες εἰκονογραφικά εἶναι μορφές στή δυτική χαρακτική καί ζωγραφική. Ἡ πλευρά, πού ἱστορεῖ τήν Ἀνάσταση, πλαισιώνεται ἀπό ἔξεργες σέ μέταλλο μορφές τῶν τεσσάρων Εὐαγγελιστῶν στίς γωνίες. Συγκεκριμένα εἰκονίζονται στήν ἄνω ἀριστερά ὁ «ΙΩΑΝΝΗΣ», στήν ἄνω δεξιά ὁ «ΜΑΤΘΑΙΟΣ», στήν κάτω ἀριστερά ὁ «ΜΑΡΚΟΣ» καί στήν κάτω δεξιά ὁ «ΛΟΥΚΑΣ».

Στήν ἄλλη ὄψη τοῦ Ἱεροῦ Εὐαγγελίου στο κέντρο εἰκονίζεται «Η ΣΤΑΥΡΩCIS ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ», μέ τούς τέσσερις προφῆτες στίς γωνίες, καί συγκεκριμένα στήν ἄνω ἀριστερά ὁ «ΔΑΒΙΔ», στήν ἄνω δεξιά ὁ «ΣΩΛΟΜΩΝ», στήν κάτω ἀριστερά ὁ «ΔΑΝΙΗΛ», καί στήν κάτω δεξιά ὁ «ΙΕΡΕΜΙΑΣ».

Παρά τίς ὅποιες μεταγενέστερες ἐπεμβάσεις πού ἔχει δεχθεῖ στήν βιβλιοδεσία καί στά ἀργυρᾶ ἐλάσματα, τό κειμήλιο μαρτυρεῖ ὅτι πιθανότατα εἶναι ἔργο τοῦ γειτονικοῦ Στεμνιτσιώτικου ἐργαστηρίου.

Ὡς γνωστόν στήν μεταβυζαντινή περίοδο ὡς κύρια κέντρα παραγωγῆς τῶν εὐαγγελιοκαλυμμάτων ἦταν τῶν Καλαρρυτῶν στήν Ἤπειρο καί οἱ Στεμνιτσιωτῶν στόν Μοριᾶ.

Ἰδιαίτερο ἐνδιαφέρον παρουσιάζει τό ἔτος κατασκευῆς του, τό 1879, πού ἀναγράφεται χαμηλότερα ἀπό τό εὐλογοῦν χέρι τοῦ ἀναστημένου Χριστοῦ, ἐνῶ ἐπάνω στήν ὀρθομαρμάρωση τοῦ καινοῦ μνημείου ἀναγράφεται τό χωριό «ΚΑΡΙΤΕVΑ». Τό χωριό Ξηροκαρύταινα ἀπαντᾶ καί μέ τήν ὀνομασία Καρύταινα. Πάντως τό Εὐαγγέλιο κατασκευάσθηκε, ὅταν ἤδη εἶχε γίνει ὁ Μεγάλος Ξεσηκωμός τοῦ 1821.

Ἐπίσης κατά τήν περίοδο αὐτή κατασκευάσθηκε καί ὁ Ναός τῆς σημερινῆς ἐνορίας Ξηροκαρύταινας, διότι στό χωριό καί στό πλησίον του οἰκισμό τοῦ Παλιοχωρίου, ὐπάρχουν ἀναφορές γιά δώδεκα Ναούς. Κάθε φαμελιά εἶχε τόν ναό της. Στήν γενική προσπάθεια νά ἑνώσει τούς Ρωμιούς, ὁ ἱεροκήρυκας Χριστοφόρος Παπουλᾶκος πού περιόδευσε στόν Μοριά κατά τά ἔτη 1849-1852 καί πέρασε ἀπό τό χωριό μας. Κατά τήν περίοδο ἐκείνη παρατηρήθηκε οἰκοδομικός ὀργασμός μεγάλων κεντρικῶν Ναῶν. Ἐνδεικτική εἶναι ἡ περίπτωση τῆς νήσου Ἐλαφόνησου, ὅπου ὁ Παπουλᾶκος ἔδωσε ἐντολή νά κατασκευάσουν τό Ναό τοῦ ἁγίου Σπυρίδωνος, γιά νά κάνει τούς κατοίκους νά ὁμονοήσουν, ἀφοῦ θά ἐκκλησιάζονται ὑπό τήν ἴδια στέγη.

Τελειώνοντας, σημειώνεται ὅτι ὁ ἱστοριοδίφης τοῦ χωριοῦ, ὁ ἀείμνηστος Γεώργιος Σιέττος, υἱός τοῦ ἱερέως τῆς Ξηροκαρύταινας π. Βασιλείου, στό δακτυλογραφημένο ἔργο του «Λαογραφικά καί ἱστορικά Ξηροκαρύταινας Γορτυνίας», Πειραιᾶς 1982, στίς σσ. 381-382, πού ἀποτελοῦν καί τόν ἐπίλογο τοῦ ἔργου του, παρουσιάζει τῆς πέντε πιθανές ἐκδοχές γιά τό ὄνομα τοῦ χωριοῦ του.

Σήμερα τό ἱστορικό ἱερό αὐτό Εὐαγγέλιο φυλάσσεαι στό χῶρο τοῦ Γραφείου τῆς ἐνορίας τοῦ Ξηροκαρύταινας, στό πρώην Σχολεῖο.

Τό Ε. Σ. τῆς ἐνορίας τοῦ Ἁγίου Ἰωάννη Ξηροκαρύταινας.

Ὁ Μέγας Κανών

π.Ιωάννης Σουρλίγγας

Ψυχή μου, ψυχή μου, ἀνάστα, τί καθεύδεις τό τέλος ἐγγίζει καί μέλλεις θορυβεῖσθαι ἀνάνηψον οὖν, ἵνα φείσηταί σου Χριστός ὁ Θεός, ὁ πανταχοῦ παρών καί τά πάντα πληρῶν

Στίς ἐνορίες ὁ Μεγάλος Κανόνας ψάλλεται ἀνεξαρτήτως ἀπό τόν Ὄρθρο, τόἑσπέρας τῆς Τετάρτης τῆς πέμπτης ἑβδομάδος τῶν Νηστειῶν. Ἀναγινώσκομεν ἀρχικῶς τὸ Μικρὸν Ἀπόδειπνον καί ἀμέσως μετὰ ἀρχόμεθα ψάλλοντες τὸν Μέγαν Κανόνα μετὰ στίχου εἰς ἕκαστον τροπάριον· « Ἐλέησόν με, ὁ Θεός, ἐλέησόν με ».

Ὁ Μέγας Κανών, ποὺ συνέθεσε ὁ ἅγιος Ἀνδρέας ὁ Ἱεροσολυμίτης, ἀρχιεπίσκοπος Κρήτης, εἶναι ἕνας ἀπὸ τοὺς πιὸ ὑπέροχους ὕμνους τῆς Ἐκκλησίας μας, εἶναι ὕμνος βαθιᾶς συντριβῆς καὶ συγκλονιστικῆς μετανοίας, ὁ ὁποῖος ψάλλεται τμηματικὰ τὶς τέσσερις πρῶτες ἡμέρες τῆς Καθαρῆς Ἑβδομάδας καὶ ὁλόκληρος τὴν Πέμπτη τῆς Ε´ ἑβδομάδας τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς.

Ὁ ἅγιος Ἀνδρέας, ἀρχιεπίσκοπος Κρήτης, συνθέτοντας τὸν Μέγαλο Κανόνα, ἀποβλέπει στὸ νὰ φέρει τὸν ἄνθρωπο σὲ συναίσθηση τῆς ἁμαρτωλότητάς του καὶ νὰ τὸν ὁδηγήσει μέσα ἀπὸ τὴν μετάνοια κοντὰ στὸν Θεό. Τό ἔργο καί ὁ σκοπός τοῦ Μεγάλου Κανόνα εἶναι νά ξεσκεπάσει τήν ἁμαρτία καί ἔτσι νά μᾶς ὁδηγήσει στή μετάνοια. Ἡ ἀποκάλυψη αὐτή, δέν γίνεται μέ ὁρισμούς καί ἀπαριθμήσεις, ἀλλά μέ μία βαθειά ἐνατένιση στή μεγάλη βιβλική ἱστορία, πού εἶναι ἡ ἴδια ἡ ἱστορία τῆς ἁμαρτίας, τῆς μετάνοιας καί τῆς συγγνώμης.

Καταλαβαίνουμε ὅτι ἁμαρτία εἶναι, πρῶτα ἀπ’ ὅλα, ἡ ἄρνηση ὅτι ἡ ζωή εἶναι προσφορά ἤ θυσία στόν Θεό, μέ ἄλλα λόγια δηλαδή, ἡ ἄρνηση ὅτι ἡ ζωή ἔχει θεϊκό προσανατολισμό, ὅτι ἡ ἁμαρτία, ἑπομένως, εἶναι ἀπό τίς ρίζες της, ἡ παρέκκλιση τῆς ἀγάπης μας ἀπό τόν τελικό σκοπό της.

Ὁ κάθε χριστιανός, συναισθανόμενος τὸ βάρος τῆς ἁμαρτίας·, κατανοεῖ τὶς τραγικὲς συνέπειες τῆς ἀποστασίας ἀπό τόν Πανάγαθο Θεό, μετανοεῖ, ξεσπᾶ σὲ θρῆνο γοερό, ἕναν θρῆνο ὅμως ποὺ σώζει, ἔναν θρῆνο ποὺ ἐπαναφέρει τὴν ἀνθρώπινη ὕπαρξη κοντὰ στὸν Θεό.

Μέσα σέ αὐτήν τήν κατανυκτική περιόδο τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς ὁ Μέγαλος Κανόνας προσφέρει ἕνα συγκλονιστικό βίωμα. Ψάλλεται ἐκ τοῦ στόματος τοῦ κάθε πιστοῦ σάν ἀφυπνιστικός σεισμός, σάν ἀποστροφή στήν κοιμωμένη καί ραθυμοῦσα ψυχή του.

+ π.Ι.Σ.

«Δύο παιδίσκαι τόν ἴδιο δεσπότη δορυφοροῦσι»

          

ἀρχιμ.Ἰακώβου Κανάκη

Τά τελευταία χρόνια ὑπάρχει ἀπό μερίδα ἀνθρώπων μιά ἔντονη ἀμφισβήτηση τῶν κειμένων τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης σέ τέτοιο σημεῖο πού  ἐπηρεάζονται καί κάποιοι πιστοί, καί αὐτό κατά την γνώμη μας, γιατί δέν γνωρίζουν καί αὐτοί βασικές διδασκαλίες γι᾽αὐτό τό πρῶτο τμῆμα τῆς Θείας Ἀποκαλύψεως. Μπορεῖ ὅμως νά ὑπάρξει Καινή Διαθήκη- αὐτήν τήν ἀποδέχονται ὅλοι- χωρίς τήν Παλαιά Διαθήκη;

         Ἡ ἀπάντηση εἶναι ἁπλή καί σαφής. Δέν μπορεῖ νά ὑπάρξει τό ἕνα μόνο τμῆμα τῆς Βίβλου. Γιά παράδειγμα διαβάζει ὁ ἀναγνώστης τῆς Καινῆς Διαθήκης: «τοῦτο δέ γέγονε ἵνα πληρωθῃ ὁ λόγος τοῦ προφήτου….» (Μτ.1,22). Εὔλογα  λοιπόν θά ἀναρωτηθεῖ κάποιος, ποιός εἶναι αὐτός ὁ προφήτης τοῦ ὁποίου ἐκπληρώνεται ὁ λόγος. Ἤ βλέπουμε νά γίνεται χρήση γεγονότων καί λόγων πού εἰπώθηκαν στήν Παλαιά Διαθήκη ἀπό τόν Ἴδιο τό Χριστό. Πῶς δικαιολογεῖται αὐτό; Θά ἰσχυριστεῖ κάποιος ὅτι γίνεται μόνο μιά ἐπιλογή χωρίων ἤ περικοπῶν. Ἐνῶ μπορεῖ ὅμως νά βρίσκει κάποιος αἰτίες γιά νά ἀμφισβητεῖ πολλά πράγματα, νά καταλήγει κάποια στιγμή αἰσίως στό συμπέρασμα  ὅτι ἡ πίστη ἔχει νά κάνει συχνά μέ κάτι μή ὁρατό, ἀλλά πραγματικό καί φυσικά  ὄχι φανταστικό. Μή ἀποδεικνυόμενο μέσω τῶν μαθηματικῶν ἀλλά μέ τήν ἐφαρμογή πνευματικῶν νόμων. Γεγονότα πού σχετίζονται μέ τόν νοῦ καί ὄχι μέ τήν λογική. Ἔτσι, εἶναι μεγάλη πρόκληση μέ ἐξαιρετικό ἐνδιαφέρον, τό νά ψάχνεις, νά προσεγγίζεις καί νά ἀνακαλύπτεις τό Θεό μέρα μέ τήν μέρα, ἀφοῦ ἤδη ἔχει προηγηθεῖ ἡ δική του Ἀποκάλυψη.

Θά μποροῦσαν νά ἀναφερθοῦν πολλά ἐπιχειρήματα γιά τήν σπουδαιότητα τῶν Κειμένων τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, ἀλλά ὡς σημαντικότερο κρίνουμε κάτι ἄλλο, τήν διευκρίνιση μερικῶν ζητημάτων  πού δέν ἀφοροῦν στήν ὕπαρξή της, ἀφοῦ γιά τήν Ἐκκλησία μας αὐτή εἶναι δεδομένη, ἀλλά στό περιεχόμενό της.

         Ὑπάρχουν λοιπόν τρία σημαντικά σημεῖα πού τήν ἀφοροῦν: α) Τό καταργούμενο, β) Τό ἐκπληρούμενο καί γ) Τό συμπληρούμενο. Τί σημαίνουν αὐτές οἱ ἔννοιες; Σημαίνουν ὅτι  ὑπάρχουν στά βιβλία τῆς Π.Δ. ἀναφορές περί καθάρσεων, θυσιῶν, προσφορῶν κ.ἄ. (κυρίως ἀναφέρονται  στό βιβλίο Λευιτικόν), οἱ ὁποῖες καταργοῦνται ἀπό τήν μία μεγάλη καί μοναδική θυσία τοῦ Χριστοῦ. Ὑπάρχει τό τμῆμα πού ἐκπληρώνονται πολλά ἀπό τά αναφερόμενα στούς προφῆτες γιά τήν ἔλευση τοῦ μεσσία καί τά ἔσχατα καί ἀκόμα ὑπάρχει τό μήνυμα τῶν λόγων τοῦ Χριστοῦ καί τῶν Ἀποστόλων πού συμπληρώνουν ἀλήθειες, πού εἰπώθηκαν πολλά χρόνια πρίν τήν Σάρκωσή Του (Μτ.5,39). Αὐτά τά τρία σημεῖα εἶναι ἀναγκαῖο νά γνωρίζουν οἱ χριστιανοί καί εἰδικότερα ὅσοι μελετοῦν τά ἱερά κείμενα τῆς Π.Δ. καί ἐπιθυμοῦν νά ἐκφράζουν λόγο περί αὐτῶν.

         Ἐκτός ὅμως αὐτῶν βασική διδασκαλία τῶν Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας, ἀλλά καί εἰδικῶν πανεπιστημιακῶν καθηγητῶν,  εἶναι ὅτι τό πρόσωπο πού ἔχουν ὡς κέντρο καί οἱ δύο Διαθῆκες εἶναι ὁ Χριστός, ὁ Ὁποῖος παρουσιάζεται ὡς «Μεγάλης βουλῆς ἄγγελος», «Ἐμμανουήλ», «Δοῦλος Κυρίου» κ.ἄ. Οἱ δύο αὐτές Διαθῆκες δορυφοροῦν τό Ἴδιο Πρόσωπο. Ἔτσι, εἶναι σημαντικό νά ἀνακαλύπτεις ὄχι μόνο ἐπιστημονικά, μέσω τῶν  θεολογικῶν κλάδων, ἀλλά καί πνευματικά ὅτι ἡ Βίβλος εἶναι τό βιβλίο πού ἀναφέρεται στό δεύτερο πρόσωπο τῆς Ἁγίας Τριάδος, ὅπως ἐπίσης εἶναι τό Ἱερό Κείμενο μέσα ἀπό τό ὁποῖο ὁ Θεός «ἀπαντᾶ» στόν ἄνθρωπο πού Τόν ἀναζητᾶ. Ὅταν ὑπάρχει αὐτή ἡ ἀγαθή διάθεση καί ὁ καρδιακός πόθος ὁ Θεός ἀποκαλύπτεται προσωπικά καί τότε ὁ χριστιανός ζεῖ τήν προσωπική του πεντηκοστή.

         Ἀπό τά πολλά σημαντικά καί σπουδαῖα πού ἀναφέρονται στήν Παλαιά Διαθήκη, ἡ ὁποία «ἀνοίγεται» στήν Καινή, θά σταθοῦμε  μόνο σέ ἕνα, στό θέμα τῆς ἐλεημοσύνης. Παραθέτω τά δύο κείμενα: «Κόψε καί μοίραζε στό πεινῶντα τόν ἄρτον σου καί πτωχούς, πού δέν ἔχουν στέγη, βάζε τους στό σπίτι σου× ἐάν δεῖς γυμνό, ἔνδυσέ τόν…» (Ἠσ.58,7). « Σᾶς ἀνήκει λοιπόν ἡ κληρονομιά αὐτή× διότι πείνασα καί μού δώσατε νά φάω…ἤμουν γυμνός καί μέ ντύσατε…» (Μτ.25,35-36). Καί μόνο μέ τήν παράθεση αὐτῶν τῶν κειμένων γίνεται σαφές ὅτι ἀφενός ἡ Παλαιά Διαθήκη χρήζει μελέτης καί ἐνδελεχοῦς ἔρευνας καί ἀφετέτου ὅτι καί αὐτή ὅπως καί ἡ  Καινή Διαθήκη, κατά τόν Ἱερό Χρυσόστομο, τόν ἴδιο Δεσπότη δορυφοροῦν!

Ο Ταλαντούχος Αγιογράφος Ηλίας Δημητρέλος ανεχώρησε για τους Ουρανούς

Εις Μνήμην  ενός αγαπητού μας φίλου

Σήμερα Πέμπτη 15 Μαρτίου 2012 στις 3.20 μ.μ ο Γέροντας Δωρόθεος ο Πολιός Καθηγούμενος της Ι.Μ Αγίου Νικολάου Άνδρου μου ανακοίνωσε την θλιβερή είδηση του αιφνιδίου θανάτου ενός φίλου,Συνεργάτου και Αδελφού.Ο Ταλαντούχος Αγιογράφος Ηλίας Δημητρέλος ανεχώρησε για τους Ουρανούς για να συναντήσει τους Αγίους και την Κυρία Θεοτόκο που με τόση αγάπη και ευλάβεια ιστορούσε και που με τα έργα του κοσμούσε τους ναούς και έδινε σε όποιον επιθυμούσε την δυνατότητα να αποκτήσει είτε για προσωπική χρήση είτε για κοινή Λατρευτική χρήση ένα εικόνισμα πραγματικά Έργο Τέχνης.Ο Ναός μας έχει την Τιμή να κατέχει στους κόλπους του τέσσερα έργα του μακαριστού Αγιογράφου (τα οποία πλαισιώνουν το κείμενο αυτό) τα οποία θα μας τον θυμίζουν και θα μας δημιουργούν την αφορμή για να προσευχόμαστε για την ανάπαυση της ψυχής του.Το βιογραφικό αυτό το αναδημοσιεύουμε απο την προσωπική του ιστοσελίδα σαν ένα κεράκι στη μνήμη του!

   

Γεννήθηκε 10 Μαΐου το 1966 στο Μάνχαϊμ της Γερμανίας. Το 1976 σε ηλικία 10 ετών εγγράφεται στο Ωδείο Αθηνών με εξειδικευμένες σπουδές στον Αγιορείτη Μοναχό π. Δοσίθεο Παρασκευαΐδη στη Βυζαντινή Μουσική. Το 1984 εισήχθη με τις Πανελλήνιες στη Νομική του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Μυείται στις Καλές Τέχνες από τον Ζωγράφο - Αγιογράφο Χρήστο Λιόνδα, με παράλληλες σπουδές στην ΑΣΚΤ και στό τμήμα Αρχιτεκτονικής του Μετσοβείου Πολυτεχνείου ως ακροατής. Υπηρετεί ως Έφεδρος αξιωματικός στα Τεθωρακισμένα. Η ανεξάρτητη πορεία στον επαγγελματικό στίβο οριοθετείται το 1992. Μέλος του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδος, του Πανελληνίου Συλλόγου Αγιογράφων. Πρόεδρος της Εφορείας Διακοσμητικής (Αγιογράφων, Σκηνογράφων, Κεραμιστών κ.ά.) του Επιμελητηρίου και Ταμίας του Διοικητικού Συμβουλίου έως το 2010.

Πρόεδρος του Πανελληνίου Συλλόγου Αγιογράφων. Η ζωγραφική παλέττα διακοσμεί Ιερούς Ναούς και Μονές, καθώς και ιδιωτικές συλλογές. Αναφέρονται: Ιερός Ναός Αγίου Ανδρέου Σαλαμίνος, Ιερά Μονή Aγ. Νικοδήμου Γορτυνίας, I. Ναός Αγ. Γεωργίου Νέας Ζωής Περιστερίου, Ι. Ναός Μεγάλου Αντωνίου Μάνδρας Αττικής, Μητροπολιτικός Ναός Αγ. Αναργύρων Ν. Ιωνίας, το Καθολικόν και η Τράπεζα της Ιεράς Μονής Οσίου Δαβίδ του Γέροντος Β. Ευβοίας, Ι. Ναός Ευαγγελιστρίας Ιστιαίας, Ι. Ναός Αγ. Νικολάου Ασμηνίου, Καθεδρικός Ναός Αγίας Μαρκέλλας στην Αστόρια της Νέας Υόρκης, Ι. Ναΐδριον Γενεσίου Προδρόμου Ν. Υόρκης, Παρεκκλήσιον Αγίου Ανανία Ι. Ναού Αγ. Παύλου Πατρών, Ιερά Μονή Αγίου Νικολάου Άνδρου, Ιερά Μονή Μεταμορφώσεως Λιβανατών (Παντοκράτωρ), Ιερός Ναός Αγίας Τριάδος Καματερού, Κύπρος, Γαλλία, Γερμανία, Βραζιλία, Ουκρανία, Γεωργία. Προσωπογραφίες παλαιοτέρων και συγχρόνων Ιεραρχών κοσμούν Ιερές Μητροπόλεις και Μονές, όπως Αρχιεπισκόπου Σεραφείμ, Μητροπολίτου Ν. Ιωνίας Κωνσταντίνου, Τιμοθέου Πατάρων, Τιμοθέου Β' Ν. Ιωνίας, Ιακώβου Γέροντος Οσίου Δαβίδ Β.Ευβοίας, πρώην Φλωρίνης Χρυσοστόμου, και άλλων.

Πρωτότυπα έργα, μικρογραφίες χειρογράφων εκδίδονται και διανέμονται στο Πανελλήνιο και στο Εξωτερικό. Επιμελείται εικαστικά και λεκτικά έντυπα και βιβλία. Άρθρα του δημοσιεύονται στόν ημερήσιο καί περιοδικό Τύπο περί θεμάτων πολιτισμού. Συχνή συμμετοχή σε πανελλαδικές και διεθνείς εκθέσεις (Ιταλία, Ιεροσόλυμα, Χόνγκ Κόνγκ, Πεκίνο, Σαγκάη, Γαλλία, Γερμανία, Νέα Υόρκη, Σικάγο, Λος Άντζελες, Ρωσία, Ιρλανδία.)!

Αιωνία του η μνήμη.

http://www.inagiounikolaoutouneou.gr/apps/gr/spag/3_1331828119.html

Με ιδιαίτερη λαμπρότητα εόρτασε και φέτος ο Ιερός Ναός Αγίας Βαρβάρας Τρίπολης, την Αγία Μεγαλομάρτυρα Βαρβάρα.

Με ιδιαίτερη λαμπρότητα εόρτασε και φέτος ο Ιερός Ναός Αγίας Βαρβάρας Τρίπολης, την Αγία Μεγαλομάρτυρα Βαρβάρα.

Προεξάρχων του όρθρου και της Θείας Λειτουργίας ήταν ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Μαντινείας και Κυνουρίας κ. Αλέξανδρος, ο οποίος ήταν πλαισιούμενος από ιερείς της Μητροπόλεως του.

Πλήθος κόσμου συνέρρεε στον Ιερό Ναό θέλοντας να λάβει τη χάρη της Αγίας, αλλά και να προσκυνήσει το τίμιο χαριτόβρυτο λείψανό της.

Ο Σεβ. Μητροπολίτης, προ της απολύσεως κήρυξε το Θείο Λόγο, παρουσιάζοντας το βίο της Αγίας γλαφυρότητα.

π.Ιωάννης Σουρλίγγας 

<papagiannissoyrl@gmail.com>

http://www.arxon.gr/%CE%BC%CE%B5/

Ιερόθεος: Ένας φωτισμένος Ιεράρχης, είκοσι χρόνια, στο πηδάλιο της Ιστορικής Μητρόπολης Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου.

ΙΕΡΟΘΕΟΣ ΝΑΥΠΑΚΤΟΥ

Ιερόθεος: Ένας φωτισμένος Ιεράρχης, είκοσι χρόνια, στο πηδάλιο της Ιστορικής Μητρόπολης Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου.

«Ιεροθέου του Σεβασμιωτάτου και  Θεοπροβλήτου Μητροπολίτου της Αγιωτάτης Μητροπόλεως Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου, ημών δε Πατρός και Ποιμενάρχου πολλά τα έτη»

                                                          

Γράφει ο Καθηγητής Χρήστος Γερ. Σιάσος

Η εκκλησία μας την Κυριακή, 4 Οκτωβρίου 2015, εορτάζει τον πρώτο Επίσκοπο Αθηνών, Άγιο Ιερόθεο. Ο Ιερόθεος γεννήθηκε στην Αθήνα από πλούσια οικογένεια λίγα χρόνια πριν τη γέννηση του Χριστού και εκοιμήθη σε βαθειά γεράματα το τελευταίο τέταρτο του 1ου αιώνα μ.Χ. Ο Άγιος Ιερόθεος διδάχθηκε τη Χριστιανική Πίστη από τον Απόστολο Παύλο και χειροτονήθηκε πρώτος Επίσκοπος Αθηνών.  Σύμφωνα με την παράδοση ο Επίσκοπος Ιερόθεος παραβρέθηκε στην Κοίμηση της Παναγίας μας στην Ιερουσαλήμ. 

 Την ήμερα αυτή είναι και τα ονομαστήρια του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου κ.κ. ΙΕΡΟΘΕΟΥ, της Ιστορικής Ιεράς Μητροπόλεως Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου.

Μικρή αναφορά στον ΑΞΙΟ  Ιεράρχη

 Είκοσι χρόνια, ο ακούραστος εργάτης του Ευαγγελίου, ο χαρισματικός ηγέτης,  μαχητής και λόγιος Ιεράρχης της Εκκλησίας μας, κ.κ. Ιερόθεος, συμπλήρωσε στις 20 Ιουλίου 2015 Μητροπολίτης στην Ιστορική Ιερά Μητρόπολη Ναυπάκτου  και Αγίου Βλασίου. Η Ναύπακτος ήταν η πρώτη Πόλη- έδρα Επισκοπής από το 343μ. Χ.

Η απλότητα, η ηθική ακεραιότητα, η καλοσύνη, η εμμονή του στην Ορθόδοξη Πίστη,  στις παραδόσεις της Εκκλησίας και η απέραντη αγάπη προς τους Πιστούς Χριστιανούς, είναι μερικά από τα χαρακτηριστικά του μεγάλου και ΑΞΙΟΥ πνευματικού μας Αμπελουργού. 

Ο Ιερόθεος, κατά κόσμο Γεώργιος Βλάχος, γεννήθηκε στα Ιωάννινα το 1945 όπου έλαβε τις εγκύκλιες σπουδές του. Τις Γυμνασιακές του σπουδές τις ολοκλήρωσε στο Αγρίνιο και στη συνέχεια μετά από εξετάσεις εισήχθη στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Σπούδασε στη Θεολογική Σχολή της Θεσσαλονίκης, από το 1964 έως το 1968, όπου έλαβε το Πτυχίο του Θεολόγου με βαθμό «ΑΡΙΣΤΑ».

Ο Γεώργιος μεγάλωσε και έλαβε από τους γονείς του, Σωτήριο και Ευτυχία αλλά και από τη θεία του την Παρασκευή, αδελφή της μητέρας του, εκκλησιαστική ζωή, αγάπη καθ΄ότι ήταν και αυτοί άνθρωποι της εκκλησίας, άνθρωποι του Θεού. 

Από το βιβλίο του Σεβασμιωτάτου με τίτλο: «Βιογραφικά και αυτοβιογραφικά των γονέων μου Σωτηρίου και Ευτυχίας και της θείας μου Παρασκευής Καραγιάννη», καταθέτουμε τρεις γραμμές με πολύ νόημα. Από τον αείμνηστο πατέρα του: «…Αν θάλασσα περάσης και ποταμούς διαβής, τον πατέρα σου μη λησμονής…».  Από την αείμνηστη μητέρα του: «…Ο Θεός να σε προστατεύση και να σε ευλογήση σε όλη σου τη ζωή»  και από την αείμνηστη θεία του: «…και σκέπτομαι πόση ζημιά κάνουν οι έπαινοι και οι επιτυχίες. Ας είμεθα σαν το ήσυχο ρυάκι που ποτίζει, δροσίζει χωρίς θόρυβο…»  και ο Σεβασμιώτατος κλείνει το διάλογο με τα αγαπημένα του πρόσωπα: «Σας θεωρώ ένα Άγιο Δισκοπότηρο, που προσέφερε η οικογένειά μας εις τον Θεόν και προσεύχομαι, κανένα βέβηλο χέρι να μην αγγίξει επάνω σας. Όπως αρχίσατε την αγγελική πολιτεία, με φλόγα και αγάπη δια τον Θεόν και προς Δόξαν του Αγίου Ονόματός Του, έτσι να συνεχίσετε και να παραδώσετε την ψυχήν σας εις τον Θεόν». 

 Κατά τη διάρκεια των σπουδών του, μαζί με ομάδα συμφοιτητών του, ασχολήθηκε με την Πατρολογία και την καταγραφή των χειρογράφων που διασώζονται στις βιβλιοθήκες των Ιερών Μονών του Αγίου Όρους. Ιδιαίτερα εντρύφησε στην διδασκαλία του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά.

Ως νέος και άριστος επιστήμονας θα μπορούσε να συνεχίσει τις σπουδές του στο εξωτερικό και ακολούθως να εξελιχθεί σε Πανεπιστημιακός Δάσκαλος. Όμως, τον εκλεκτό αυτόν επιστήμονα τον κέρδισε η Εκκλησία. Έτσι προτίμησε να γίνει ο Δάσκαλος των ψυχών μας, να γίνει ο Πνευματικός μας οδηγητής και εξομολογητής. Ο Γεώργιος μόλις πήρε το πτυχίου του, γεμάτος όρεξη για δουλειά, πήγε κοντά στον Πνευματικό του Πατέρα αείμνηστο Μητροπολίτη Εδέσσης, Πέλλης και Αλμωπίας  κυρό Καλλίνικο. 

Ο Μητροπολίτης Καλλίνικος, από την Ανάληψη (Δερβέκιστα) Θέρμου, τοποθετήθηκε Μητροπολίτης στη Μητρόπολη αυτή το 1967, αφού πρώτα υπηρέτησε, για πολλά χρόνια, ως Πρωτοσύγκελος στην Ιερά Μητρόπολη Αιτωλίας και Ακαρνανίας. Ο Γεώργιος γνώρισε το Γέροντά του το 1959 στο Αγρίνιο σ΄ένα Οικοτροφείο. 

 Κοντά στον Καλλίνικο, πρόσφερε σημαντικό πνευματικό έργο και διδάχθηκε πολλά. Έγινε λαϊκός Ιεροκήρυκας κηρύττοντας το λόγο του Θεού σε όλη την περιφέρεια της Μητροπόλεως. Την είσοδό του στην μοναχική ζωή και την ιεροσύνη την εκδήλωνε ποικιλοτρόπως. Ήθελε πολύ να έλθει αυτή η ώρα, γνώριζε όμως ότι αυτό το γεγονός είναι γεγονός προσωπικής ευθύνης. Κάποια ημέρα είπε το "ναι" στο Γέροντά του.  

Τότε ο Ιεράρχης σηκώθηκε από την καρέκλα του Γραφείου του και  ασπάστηκε το Γεώργιο. Ακολούθησε η έγγραφή του στο  δοκιμολόγιο της Ιεράς Μονής της Αγίας Παρασκευής  Γιαννιτσών. Ο Καλλίνικος προγραμμάτισε την κουρά του για τις 12 Σεπτεμβρίου 1971 ημέρα Κυριακή, κατά την διάρκεια του Εσπερινού στην Αγία Παρασκευή. Το όνομα που του έδωσε ήταν το όνομα του Γέροντός του Ιεροθέου τιμώντας έτσι τον Αείμνηστο Μητροπολίτη Αιτωλίας και Ακαρνανίας, Ιερόθεο. 

Μετά την κουρά  πηγαίνει  στο Άγιο  Όρος για περισσότερη προσευχή και να προετοιμασθεί  για τη χειροτονία του σε  Διάκονο, που θα γινόταν στις 10 Οκτωβρίου 1971. Ο Άγιος Ιεράρχης στην τελετή χειροτονίας του Ιεροθέου εις Διάκονο μεταξύ των άλλων είπε:  «Οσιολογιώτατε Υποδιάκονε Ιερόθεε, Ιστορική και φοβερά είναι η παρούσα στιγμή δια σέ. Πρόκειται να εισέλθης εις τα Άγια των Αγίων. Πρόκειται να αναβής εις όρος υψηλόν, το όρος της Ιερωσύνης. Πρόκειται να ανυψωθής εις τον Ουρανόν. Πρόκειται να συνομιλής και μετά ανθρώπων, αλλά και μετά Αγγέλων. Πρόκειται να αναλάβης φορτίον μέγα και να φέρης εις πέρας αίσιον βαρείαν, σπουδαίαν, υψίστην αποστολήν… Δεδικαιολογημένη η αγωνία σου και φυσικός ο φόβος σου…» 

Στις 25 Ιουνίου 1972  ο Μητροπολίτης Καλλίνικος καθόρισε και την εις Πρεσβύτερο χειροτονία του. «…Ευχάριστος η θέσις μου, διότι η άχρι τούδε πολιτεία σου, ως μαθητού, ως Φοιτητού, ως Θεολόγου, ως Ιεροδιακόνου, πολλάς ελπίδας παρέχουν, ότι θα τιμήσης τον τιμήσαντά σε Θεόν…»   Στο τέλος της Λειτουργίας προχειρίστηκε σε Αρχιμανδρίτης. Ο Σεβασμιώτατος παρέδωσε τον Σταυρό που του άφησε ο Γέροντάς του, ο Μητροπολίτης Αιτωλίας και Ακαρνανίας Ιερόθεος  και τον φόρεσε στον χειροτονηθέντα Αρχιμανδρίτη Ιερόθεο.

 Αργότερα με την Διαθήκη του άφησε και την μίτρα του αειμνήστου Ιεροθέου, στον Αρχιμανδρίτη Ιερόθεο. Μετά από λίγο καιρό τον χειροθέτησε Πνευματικό. Κοντά στον Καλλίνικο ο Ιερόθεος παρέμεινε δεκαπέντε ολόκληρα χρόνια μαθητευόμενος στην εκκλησιαστική ζωή και αποκτώντας εκκλησιαστικό φρόνημα. 

 Με την παιδεία, την ευγλωττία, την ειλικρίνεια, την τιμιότητα, το γνήσιο καλόκαρδο χαμόγελό του, διοργάνωνε ομιλίες, λειτουργούσε τα Κατηχητικά Σχολεία και τις Κατασκηνώσεις της περιοχής, διηύθυνε και μιλούσε σε Ιερατικά Συνέδρια της Μητροπόλεως. Για μεγάλο χρονικό διάστημα υπηρέτησε κοντά στους Αξιωματικούς, Υπαξιωματικούς και οπλίτες της 2ας Μεραρχίας Στρατού. 

Το 1987 έρχεται στην Ιερά Μητρόπολη Θηβών και Λεβαδείας κοντά στον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη και νυν Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμο. Στη Μητρόπολη αυτή ο Ιερόθεος αναλαμβάνει υψηλά καθήκοντα αρχίζοντας τις περιοδείες του ως Ιεροκήρυκας σε όλη την περιφέρεια της Μητροπόλεως. Μετά από τη Μητρόπολη αυτή πηγαίνει, για να υπηρετήσει ως Ιεροκήρυκας, στην Αρχιεπισκοπή Αθηνών κοντά στον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδος μακαριστό Σεραφείμ. 

  Στην Αρχιεπισκοπή Αθηνών ο Ιερόθεος υπηρετεί για οκτώ χρόνια. Παράλληλα με το έργο του Ιεροκήρυκα εκτελούσε χρέη Διευθυντού Νεότητας της Αρχιεπισκοπής καθώς και μέλους του Διοικητικού Συμβουλίου του Ιδρύματος Νεότητας. Από τη θέση αυτή διοργάνωσε Συνέδρια, ημερίδες για τους υπεύθυνους των Κατηχητικών Σχολείων και επόπτευε όλα τα Πνευματικά Κέντρα των Ενοριών της Αρχιεπισκοπής Αθηνών.

Με απόφαση της Ιεράς Συνόδου, αφού προηγήθηκε πρόσκληση του Πατριάρχου Αντιοχείας Ιγνατίου, δίδαξε την Ελληνική Γλώσσα και παρέδιδε μαθήματα «Χριστιανικής Ηθικής» στους φοιτητές της Μπελεμεντείου Θεολογικής Σχολής «Άγιος Ιωάννης Δαμασκηνός» στο Πανεπιστήμιο του Πατριαρχείου Αντιοχείας στο Βόρειο Λίβανο. Ο Ιερόθεος δέχθηκε τιμητική πρόσκληση από τον Πατριάρχη να αναλάβει Σχολάρχης στη Θεολογική Σχολή του Πατριαρχείου αλλά οι πολλές υποχρεώσεις του στην Αρχιεπισκοπή Αθηνών δεν του επέτρεψαν. 

 Στην Αρχιεπισκοπή Αθηνών, με αποφάσεις του Αρχιεπισκόπου Αθηνών μακαριστού Σεραφείμ αλλά και της Ιεράς Συνόδου τοποθετήθηκε στην Εθνική Επιτροπή κατά του AIDS, στον ΟΚΑΝΑ, στο Κέντρο Ελέγχου Ειδικών Λοιμώξεων, στο Ραδιοτηλεοπτικό Συμβούλιο, Πρόεδρος της Ειδικής Συνοδικής Επιτροπής επί των Ταυτοτήτων, της Επιτροπής για τη συλλογή υπογραφών για την διενέργεια του Δημοψηφίσματος, Πρόεδρος  της Ειδικής Συνοδικής Επιτροπής για την προετοιμασία των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004, μέλος της Ειδικής Συνοδικής Επιτροπής για την αντιμετώπιση του προβλήματος της Εκμετάλευσης και κακοποίησης των παιδιών, Επιστημονικός Σύμβουλος στην Συνοδική Επιτροπή Βιοηθικής και αλλού.  

 Το 1992 ανέπτυξε τις θέσεις της Εκκλησίας για το δημογραφικό πρόβλημα της Ελλάδος στην Ειδική Διακομματική Επιτροπή της Βουλής. Ήταν και είναι ομιλητής σε Ιερατικά, Θεολογικά και Επιστημονικά Συνέδρια που διοργάνωσαν Μητροπόλεις, η Πανελλήνια Ένωση Θεολόγων, η Ιερά Σύνοδος και άλλες Θρησκευτικές Οργανώσεις. 

Υπήρξε πρωτεργάτης στην ίδρυση και λειτουργία του Ραδιοφωνικού Σταθμού της Εκκλησίας της Ελλάδος και για πολλά χρόνια ήταν παραγωγός εκπομπής. Το χρόνο που ήταν στην Ιερά Μητρόπολη Εδέσσης, ίδρυσε Μοναστική Αδελφότητα και στη συνέχεια λειτούργησε στην Ιερά Μονή Γενεθλίου της Ιεράς Μητροπόλεως Θηβών και Λεβαδείας.

Στις 19 Ιουλίου 1995 η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος, εκτιμώντας την προσφορά, την προσωπικότητα και το σημαντικότατο έργο, εκλέγει νέο Μητροπολίτη Ναυπάκτου τον Αρχιμανδρίτη Ιερόθεο. Η χειροτονία του σε Επίσκοπο έγινε την 20ή Ιουλίου, εορτή του Προφήτου Ηλία,  στον Μητροπολιτικό Ιερό Ναό των Αθηνών.

  Η ενθρόνιση του νέου Ιεράρχη έγινε στον Μητροπολιτικό Ιερό Ναό του Αγίου Δημητρίου Ναυπάκτου, στις 10 Σεπτεμβρίου του ιδίου έτους.  Ο Σεβασμιώτατος στον ενθρονιστήριο λόγο του είπε προς τον Κλήρο και το λαό της Μητροπολιτικής του περιφέρειας: «…Σας δίνω την καρδιά μου και ζητώ την δική σας…».

 Ως Μητροπολίτης ο κ. Ιερόθεος πρόσφερε και προσφέρει τεράστιο κοινωνικό έργο. Έχει την ικανότητα να συνδυάζει την ιερότητα με την απλότητα, έχει το χάρισμα να έρχεται κοντά στους πιστούς χωρίς να λαϊκίζει, είναι το στήριγμα όλων των πιστών, πτωχός υλικά αλλά για όλους μας είναι ο πλουσιότατος  Πνευματικός Δάσκαλος. Είναι η προσωποποίηση της αγάπης και της καλοσύνης. 

     Άξιος Ποιμενάρχης, εξομολογητής, παιδαγωγός, διάφανος, αγωνιστής της Εκκλησίας του Χριστού μας, άκαμπτος, λόγιος όσο λίγοι Αρχιερείς, συγγραφέας με λόγο απλό και κρυστάλλινο, φιλόσοφος, ιστορικός, ταπεινός, πράος, είναι μια χαρισματική προσωπικότητα.  Στη Ναύπακτο συνέστησε τους Συνδέσμους Αγάπης σε όλους τους Ιερούς Ναούς με πλούσιο φιλανθρωπικό έργο. Ίδρυσε Σχολή Βυζαντινής Σχολής. 

Κάθε καλοκαίρι λειτουργούν οι παιδικές κατασκηνώσεις για όλους τους νέους της περιοχής. Είναι Πρόεδρος σε Κληροδοτήματα της Πόλης. Διοργανώνει και μιλάει σε Συνέδρια στο εσωτερικό και στο εξωτερικό, ημερίδες για Εκπαιδευτικούς, Επιστημονικούς Φορείς, φοιτητές και μαθητές, σε Κληρικούς και Συλλόγους. 

Η πορεία του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου κ. Ιεροθέου φωτίζεται από το φως του Χριστού. Ο Άξιος αυτός Ιεράρχης είναι μια στιβαρή προσωπικότητα που διακονεί επί είκοσι χρόνια την Ιστορική Ιερά Μητρόπολη Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου και μπορούμε να αντλούμε ασταμάτητα δύναμη, αγάπη και άφθονη πνευματική τροφή μέσα από τους λόγους του και τα γραφόμενά του.

Ο κ. Ιερόθεος θεωρείται ο πολυγραφότερος Έλληνας Κληρικός, αφού έχει γράψει περισσότερα από εβδομήντα πολυσέλιδα βιβλία Θεολογικού, Εκκλησιαστικού και Κοινωνικού περιεχομένου. Όλα του τα βιβλία είναι βασισμένα στην διδασκαλία των Αγίων Πατέρων της Εκκλησίας μας. Περισσότερα από τριάντα έχουν μεταφρασθεί σε πολλές ξένες γλώσσες  όπως, Τσέχικα, Ρουμάνικα, Γαλλικά, Αγγλικά, Γερμανικά, Ισπανικά, Αραβικά, Ρωσικά, Κινέζικα, Βουλγάρικα, Σέρβικα, Ουκρανικά, Ουκρικά. Το βιβλίο του με τίτλο «Το Πρόσωπο στην Ορθόδοξη Παράδοση»  για την πενταετία 1990 έως 1995  βραβεύθηκε από την Ακαδημία Αθηνών, η δε βράβευση έγινε από την ολομέλεια της Ακαδημίας Αθηνών το 1996. Αρθρογραφεί σε εφημερίδες, «Το Βήμα», «Ελεύθερο Τύπο», «Τα Νέα», «Απογευματινή», Καθημερινή», «Ελευθεροτυπία», «Κόσμος του Επενδυτή», σε περιοδικά, στον Τοπικό τύπο καθώς και στην εφημερίδα της Ιεράς Μητροπόλεως Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου  «Εκκλησιαστική Παρέμβαση».

Άλλες δραστηριότητες του Μητροπολίτου κ. Ιεροθέου

 Την Κυριακή, 19 Ιουλίου 1998, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης  κ. Ιερόθεος παρουσία του  Επισκόπου Ελβετίας κ. Δαμασκηνού και άλλων Ιεραρχών  τέλεσαν τον Αγιασμό  θεμελίωσης  της γέφυρας Ρίου – Αντιρρίου (ΧΑΡΙΛΑΟΣ ΤΡΚΟΥΠΗΣ) που ήταν ένα όνειρο πολλών δεκαετιών και γενεών Αιτωλοακαρνάνων, Αχαιών, Ηπειρωτών και γενικά της Δυτικής Ελλάδας. Την θεμελίωση έκανε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κ. Κωνσταντίνος Στεφανόπουλος.

 Στο τριήμερο 17 έως 19  Ιουνίου  το 2006  η Ναύπακτος γιόρτασε την έλευση του Τιμίου Λειψάνου του Αγίου Ιερομάρτυρος Πολυκάρπου Επισκόπου Σμύρνης. Το Ιερό Λείψανο φυλάσσεται  στην Ιερά Μονή Αμπελακιωτίσσης, ο Άγιος Πολύκαρπος είναι ο Προστάτης της Ναυπακτίας. Κάθε χρόνο αρχές Ιουλίου τελεί Αρχιερατική Θεία Λειτουργία στο σπήλαιο του Αγίου Νικολάου με εγκλείστρα στο όρος  Βαράσοβα της Αιτωλίας.

 Πανεπιστημιακή διάκριση - αναγόρευση σε Επίτιμο Διδάκτορα του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη κ. Ιεροθέου από το τμήμα Κοινωνικής Θεολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών

Στις 5 Μαρτίου 2008, η Γενική Συνέλευση του Τμήματος Κοινωνικής Θεολογίας της Θεολογικής  Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών έλαβε ομόφωνη απόφαση, ύστερα από εισήγηση – πρόταση των Καθηγητών της, για αναγόρευση σε Επίτιμο Διδάκτωρα τον Σεβασμιότατο Μητροπολίτη Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου κ. Ιερόθεο, για το έργο του, την προσφορά του και τους κόπους του στην Επιστήμη της Θεολογίας.  Παραθέτω τμήμα της απόφασης: «… Ανήρ βίω και έργο και πολιτεία άριστος, Θεολογικής παιδείας εγκρατέστατος γενόμενος, πολλά επί μαθήσει ιδρώσας, ουκ επαύσατο κηρύττον τον λόγον της ευσεβείας εις ωφέλειαν ψυχής, πλανηθείς αργαλέας οδούς έως περάτων της γής, χρησιμώτατα περί την Ορθοδοξίαν παιδεύματα παραθέμενος ποικίλαις συγγραφαίς εις πλείστας γλώσσας μεταχθείσαις, επιστημόνως συνηγόρησε του λόγου της ευσεβείας, συμβουλίων δε και επιτροπών μετέχων επωφελώς εισηγήσατο,… τοις νέοις δε διδασκαλείον περί του τα σεμνά και θεία άσματα μελωδείν συνεστήσατο επαινέσαι τε αυτόν και επίτιμον Διδάκτορα του Τμήματος αναδείξαι,…». Την απόφαση του Τμήματος ενέκρινε και η Σύγκλητος του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών στις 17 Απριλίου του ιδίου έτους.

Επίσημη επίσκεψη του Παναγιωτάτου Οικουμενικού Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου στην Ιστορική Ιερά Μητρόπολη Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου

Την Τρίτη, 4 Νοεμβρίου του 2008, ο Παναγιώτατος Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως - Νέας Ρώμης και Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος, επισκέφθηκε επίσημα την Ιστορική Ιερά Μητρόπολη Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου στην έδρα της την  Ναύπακτο, προσκεκλημένος από τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη κ. Ιερόθεο και συνοδευόμενος από τον Μακαριώτατο Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ.κ. Ιερώνυμο. Θερμή και εγκάρδια υποδοχή επεφύλαξε με τιμές, σεβασμό και αγάπη, όπως ακριβώς αρμόζει στον Προκαθήμενο της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας, τόσο ο Κλήρος όσο και ο Λαός της Πόλης αλλά και του Νομού γενικότερα.

 Στον Ιερό Ναό Αγίου Δημητρίου τελέσθηκε Πανηγυρική Δοξολογία. Ακολούθησαν  προσφωνήσεις από πολιτειακούς παράγοντες   και στη συνέχεια επίσημο γεύμα που προσέφερε ο Δήμος Ναυπάκτου στον Υψηλό επισκέπτη. Με την αποχώρηση του Οικουμενικού Πατριάρχου από την πόλη της Ναυπάκτου όλοι εκφράσθηκαν με τα καλύτερα λόγια καθ΄ότι ο Λαός της Ναυπάκτου συμμετείχε με πολλή χαρά, αγάπη και ενθουσιασμό.

Την Κυριακή, 14 Ιουνίου 2015, στο Θέρμο πραγματοποιήθηκε εκδήλωση μνήμης για τον αείμνηστο Μητροπολίτη Εδέσσης, Πέλλης και Αλμωπίας κυρό Καλλίνικο Πούλο για τα τριάντα χρόνια από την κοίμησή του. Στον Ιερό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου τελέσθηκε Αρχιερατικό Συλλείτουργο από τους Σεβασμιωτάτους Μητροπολίτες Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου κ. Ιερόθεο, πνευματικό τέκνο του αειμνήστου, Εδέσσης, Πέλλης και Αλμωπίας κ. Ιωήλ, και Αιτωλίας και Ακαρνανίας κ. Κοσμά.

Ακολούθησε Αρχιερατικό μνημόσυνο και έπειτα εκδήλωση με αναφορά στον τιμώμενο  Ιεράρχη από τον Ναυπάκτου κ. Ιερόθεο με θέμα: «Βίος και Πολιτεία του μακαριστού Μητροπολίτου Εδέσσης, Πέλλης και Αλμωπίας κυρού Καλλινίκου».  Ο Άγιος Ναυπάκτου είναι ένας λαμπρός νους και διαθέτει πολλά χαρίσματα για το καλό της Εκκλησίας μας. Φωτισμένος, ισχυρός και τολμηρός Ιεράρχης. 

Μεγάλο επίσης είναι το κοινωνικό, φιλανθρωπικό, Εθνικό και συγγραφικό του  έργο. Βιβλία του Σεβασμιωτάτου συναντάμε σε όλα τα Κράτη, σε όλες της Ηπείρους. Στο πρόσωπό του αποτυπώνεται απέραντη αγάπη προς όλους τους συνανθρώπους του. 

Κάθε χρόνο τους καλοκαιρινούς μήνες επισκέπτεται όλα τα ορεινά χωριά της Ναυπακτίας, λειτουργεί στα ιστορικά Μοναστήρια της περιοχής και κηρύττει το Θείο λόγο. Συνομιλεί με τους κατοίκους και βρίσκει  λύσεις  στα όποια προβλήματα παρουσιάζονται.

Ο Μητροπολίτης Ναυπάκτου κ. Ιερόθεος το 2004 εισηγείται προς το Οικουμενικό Πατριαρχείο δια της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος την Αγιοκατάταξη του  Οσίου Μοναχού  Παϊσίου του Αγιορείτου. Στο Αγιολόγιο της Ορθοδόξου Εκκλησίας από της 13 Ιανουαρίου 2015 αναγράφεται και το όνομα του Οσίου Μοναχού. Παραθέτουμε αποσπάσματα από την εισήγηση του κ. Ιεροθέου.   

Ιερὰ Μητρόπολις Ναυπάκτου καὶ Ἁγίου Βλασίου
Ἀριθ. Πρωτ.  437
Ἐν Ναυπάκτῳ τῇ 30ῃ Ἰουλίου 2004
Τῇ Αὐτοῦ Θειοτάτῃ Παναγιότητιτῷ Ἀρχιεπισκόπῳ Κωνσταντινουπόλεως, Νέας       Ρώμης και Οἰκουμενικῷ Πατριάρχῃ Κυρίῳ Κυρίῳ Βαρθολομαίῳ εἰς Βασιλεύουσαν
Παναγιώτατε Πάτερ καί Δέσποτα,
Δημιουργηθείς ὁ ἄνθρωπος κατ' εἰκόνα Θεοῦ καί καθ' ὁμοίωσιν Αὐτοῦ φέρεται ἐπί τήν τελειότητα, ἐπεί τό κατ' εἰκόνα δυνάμει ὁμοίωσίς ἐστι καί τό καθ᾿ ὁμοίωσιν ἐνεργείᾳ κατ΄ εἰκόνα ἐστί. Ἡ μόνη ἀληθής αὕτη ἐξέλιξις τοῦ ἀνθρώπου, ἐκ τοῦ κατ' εἰκόνα ἄρχεται καί εἰς τό καθ' ὁμοίωσιν, ἄλλως πως κατά Χάριν θέωσιν, ἀεικινήτως καί ἀενάως καταλήγει, ὡς «ἀεικίνητος στάσις» καί «στάσιμος κίνησις»…
Ὡς γέγονεν ἐν πᾶσι τοῖς ἁγίοις, οὕτω ἐγένετο καί ἐν τῷ ἀειμνήστῳ Γέροντι Παϊσίῳ, ἤγουν τό Ἅγιον Πνεῦμα, κατά τόν λόγον τοῦ ἁγίου Συμεών τοῦ νέου Θεολόγου, καί κινεῖ τούτους, ἀλλά «καί ὑπ᾿ αὐτῶν κινεῖται αὐτό, καί γίνεται ἐν αὐτοῖς πάντα ὅσα ἐν ταῖς θείαις ἀκούεις Γραφαῖς περί τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν, λεγόμενα, μαργαρίτης, κόκκος σινάπεως, ζύμη, ὕδωρ, πῦρ, ἄρτος, πόμα ζωῆς, πηγή ζῶσά τε καί ἀλλομένη, ποταμούς ῥέουσα λόγων πνευματικῶν, λόγων θείας ζωῆς-λαμπάς, κλίνη, παστάς, νυμφών, νυμφίος, φίλος, ἀδελφός καί πατήρ»…
Καί ὁ εὐλογημένος οὗτος Γέρων Παΐσιος μοναχός ἁγιορείτης ἀλλ' ἐν ταὐτῷ καί παγκόσμιος, ἐζήτει δι᾿ ὅλης τῆς ζωῆς αὐτοῦ ἀπαθῶς τά θεῖα καί οὕτως ἔλαβε τά ζητούμενα, ἤγουν ποικίλα πνευματικά χαρίσματα πρός σωτηρίαν τοῖς ἐντευξαμένοις αὐτῷ…
Τιμηθῆναι δεῖ τόν ἀείμνηστον πατέρα ἡμῶν Παΐσιον ἁγιορείτην μοναχόν ὡς φίλον, τέκνον καί κληρονόμον Θεοῦ, ὡς ἔμψυχον ναόν καί σκήνωμα τοῦ Θεοῦ, καί συγκαταριθμηθῆναι αὐτόν ἐν τοῖς δέλτοις τῶν ὁσίων ἀνδρῶν, εἰ καί ἕνδεκα μόλις ἔτη ἀπό τῆς ἐνδόξου, ὁσιακῆς καί μαρτυρικῆς κοιμήσεως αὐτοῦ παρῆλθον, διότι τοῦτο μέν καί οἱ λίθοι κεκράξονται περί τῆς κατά Χάριν ἁγιότητος αὐτοῦ, τοῦτο δέ «μή λανθανέτω ἡμᾶς ὅτι μία ἡμέρα παρά Κυρίῳ ὡς χίλια ἔτη, καί χίλια ἔτη ὡς ἡμέρα μία» (Β’ Πέτρ. γ’, 8-9…
Τιμητέον δέ λέγω, ἐπεί πέποιθα ἀκραδάντως ὅτι ὁ βίος, ἡ πολιτεία καί ἡ διδασκαλία τοῦ ὁσίου τούτου Πατρός, τοῦ καταυγασθέντος τῇ φωταυγείᾳ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καί κοσμήσαντος τήν ἔρημον τῆς Κονίτσης, τοῦ Σινᾶ καί τοῦ Ἄθω, διδάξει πάντας τό μέγα τῆς εὐσεβείας μυστήριον καί ἀποβήσεται μαρτυρία καί μαρτύριον τῆς ἐν Θεῷ ζωῆς, ἀλλά καί ἱερά ὄντως στηλογραφία, γενησόμενος, Χάριτι Θεοῦ, πατήρ τῶν ὀρφανῶν, διδάσκαλος τῶν ἀμυήτων τά θεῖα, μήτηρ τῶν ἐν ξενιτείᾳ ὄντων, ὁδηγός τῶν πλανωμένων, σιτοδότης τῶν πεινώντων τά ἐπουράνια, ὕδωρ τῶν διψώντων τήν τοῦ Θεοῦ δικαιοσύνην, ἰατρός τῶν ἀλγούντων καί τῶν ὑπό τῆς πονηρίας πνευμάτων καμνόντων, χαρμονή τῶν θλιβομένων, προστάτης τῶν ἀδικουμένων, παρηγορία τῶν κεκμηκότων, ἀπαρακλήτων τε καί ἀπηλπισμένων, στηριγμός τῶν πιστῶν, βοηθός τῶν καταπονουμένων, ὅρμος γαληνότατος τῶν ὑπό τοῦ βίου κυμάτων βασανιζομένων, τύπος φιλοτιμίας, ὑπόδειγμα μακροθυμίας, ὑπογραμμός πλούτου ἀκενώτου κενώσεως καί γέφυρα συμφιλιώσεως ἑκάστου τῶν πιστῶν μετά τοῦ Θεοῦ, ἐν προσώπῳ Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἀλλά καί μετά τῆς κτίσεως ἁπάσης, ὑποδεικνύων τόν ἀληθῆ καί ἀπλανῆ τρόπον ἐπιλύσεως τῶν τῆς ἀνθρωπίνης ὑπάρξεως προβλημάτων καί τῶν τῆς ἐκ τῆς ἀνθρωπίνης ἀλαζονείας στεναζούσης κτίσεως τοιούτων.
Παναγιώτατε Πάτερ καί Δέσποτα,
Ἐν βαθείᾳ συναισθήσει, βαθυτάτῃ ταπεινώσει καί ἀπείρῳ σεβασμῷ πρός τόν Οἰκουμενικόν Θρόνον καί πρός τήν Ὑμετέραν Θειοτάτην Παναγιότητα προσωπικῶς, ὑποβάλλω καθηκόντως, μετά πολλῶν ὁμοῦ ἑτέρων ἀδελφῶν, τήν αἴτησιν τῆς συγκαταριθμήσεως ἐν τῷ ἁγιολογίῳ τῆς Ἐκκλησίας τοῦ μακαρίου πατρός ἡμῶν Παϊσίου, τοῦ τιμωμένου ἀτύπως ὑπό χιλιάδων εὐεργετηθέντων ὑπ’ αὐτοῦ, ἐν τῇ ἀνατολῇ, τῇ δύσει, τῷ βορρᾷ καί τῷ νότῳ, ἐκ τοῦ θεολογικοῦ αὐτοῦ λόγου καί τῶν θαυματουργικῶν ἐπεμβάσεων αὐτοῦ. Ὁ ἀείμνηστος πατήρ Παΐσιος ἐσέβετο ὑπερβαλλόντως τήν Ἐκκλησίαν, τόν Οἰκουμενικόν Θρόνον καί τήν Ὑμετέραν Θειοτάτην Παναγιότητα, ὡς Αὕτη γνωρίζει κάλλιον πάντων ἀσφαλῶς…
Διά μιᾶς τοιαύτης ἱστορικῆς –τήν ἱεράν λέγω ἱστορίαν– ἀποφάσεως ὁ Γέρων Παΐσιος ἀποβήσεται ζῶσα θεολογία, διδάσκουσα πρός πάντας τόν ἀπλανῆ τρόπον τοῦ θεολογεῖν· τό ἀληθῶς βιοῦν ἐν τῇ Ἐκκλησίᾳ·…Ὁ ἀείμνηστος Πατήρ ἡμῶν Παΐσιος ὁ Ἁγιορείτης ἔθετεν ἑαυτόν «ὑπό τόν μόδιον», κρυπτόμενος «ἐν ἐρημίαις καί ὄρεσι καί σπηλαίοις καί ταῖς ὀπαῖς τῆς γῆς» (Ἑβρ. ια΄, 38), βραγχιάζων ἐν νυχθημέρῳ δεήσει, μή δίδων «ὕπνον τοῖς ὀφθαλμοῖς αὐτοῦ, καί τοῖς βλεφάροις αὐτοῦ νυσταγμόν καί ἀνάπαυσιν τοῖς κροτάφοις αὐτοῦ» (Ψαλμ. ρλα΄, 4), ὑπέρ τῆς οἰκουμένης ἁπάσης, ὑπέρ ζώντων καί κεκοιμημένων, καί οὕτω ἡ Ἐκκλησία, ὡς καλλίγονος καί φιλόστοργος μήτηρ, ὀφείλει θεῖναι τοῦτον «ἐπί τήν λυχνίαν», ἵνα «λάμπῃ πᾶσι τοῖς ἐν τῇ οἰκίᾳ» καί οὕτω λάμπον ἐν αὐτῷ καί δι’ αὐτοῦ τό φῶς τῆς Τρισηλίου θεότητος, ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ὅπως ἴδωσιν οἱ ἄνθρωποι τά καλά ἔργα αὐτοῦ καί δοξάσωσιν τόν πατέρα αὐτῶν τόν ἐν τοῖς οὐρανοῖς (Ματθ. ε΄,14-16).
Ταῦτα ἀναφέρων τῇ Ὑμετέρᾳ Θειοτάτῃ Παναγιότητι, καί ὑποβάλλων ἐν ταυτῷ καί τό βιβλίον ὑπό τόν τίτλον «Βίος Γέροντος Παϊσίου», τό ἐκδοθέν πρότριτα ὑπό τῆς Καλύβης Ἀναστάσεως, Καψάλας Καρυῶν Ἁγίου Ὄρους,
διατελῶ
μετά βαθυτάτου σεβασμοῦ
ἐξαιτούμενος τάς Πατριαρχικάς Αὐτῆς εὐχάς

Ὁ Ναυπάκτου καί Ἁγίου Βλασίου Ἱερόθεος


 Σήμερα, πέραν από τα καθημερινά εκκλησιαστικά, συγγραφικά  και άλλα  καθήκοντα στη Μητρόπολη, μετέχει στη νέα σύνθεση της Δ.Ι.Σ. της Εκκλησίας της Ελλάδος, της 159ης Συνοδικής Περιόδου για το εκκλησιαστικό έτος 2015-2016. Με απόφαση της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου προεδρεύει στην Συνοδική Επιτροπή Τύπου, Δημοσίων Σχέσεων και Διαφωτίσεως.  Επίσης ορίσθηκε ως Εκπρόσωπος Τύπου της  νέας  Διαρκούς Ιεράς Συνόδου, και μέλος του Δευτεροβαθμίου Συνοδικού Δικαστηρίου.
Επίσης, η Ιερά Μητρόπολη Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου, το Σάββατο 3 Οκτωβρίου 2015, διοργανώνει Θεολογική Ημερίδα με θέμα: «Θεολογία και Ποιμαντική», που θα πραγματοποιηθεί στην αίθουσα του Πνευματικού Κέντρου της Ιεράς Μητροπόλεως από ώρα 9:00 έως 13:30.
Την Κυριακή, στον Μητροπολιτικό Ιερό Ναό Αγίου Δημητρίου Ναυπάκτου θα τελεσθεί Αρχιερατική Πανηγυρική Θεία Λειτουργία.

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης κ. Ιερόθεος Επίτιμος Διδάκτωρ 

 του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών

Από τον Αγιασμό θεμελίωσης της Γέφυρας Ρίου – Αντιρρίου

 «Χαρίλαος Τρικούπης» από τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη κ. Ιερόθεο

Αρχιερατική Θεία Λειτουργία στην Εγκλείστρα του Σπηλαίουτου 

 Αγίου Νικολάου Βαράσοβας «Άγιο Όρος Αιτωλίας»

       

Ανταλλαγή αναμνηστικών στο Μητροπολιτικό Ιερό Ναό Αγίου Δημητρίου Ναυπάκτου

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης κ.κ. Ιερόθεος σε αναμνηστική φωτογραφία στα προπύλαια του Πανεπιστημίου Αθηνών με Ναυπάκτιους 

Αναμνηστική φωτογραφία από το επίσημο γεύμα προς τιμή του Οικουμενικού Πατριάρχη