* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * Ελπίδα, Αγάπη,Υγεία, Ειρήνη…ΔΥΝΑΜΗ... * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

Καλημέρα σας ................................ ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2018* ........
Επιμέλεια σελίδας: Πάνος Σ. Αϊβαλής, δημοσιογράφος, σύμβουλος έκδοσης της εφημ. "Αρκαδικό Βήμα" * ηλεκτρονικό ταχυδρομείο: arkadikovima@gmail.com *

Τετάρτη 25 Σεπτεμβρίου 2013

ΞΗΡΟΚΑΡΥΤΑΙΝΑ ΓΟΡΤΥΝΙΑΣ ΑΡΚΑΔΙΑΣ. ΕΓΚΑΙΝΙΑ ΙΕΡΟΥ ΝΑΟΥ, ΤΙΜΙΟΥ ΠΡΟΦΗΤΟΥ ΚΑΙ ΒΑΠΤΙΣΤΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ

Σάββατο, 21ῃ Σεπτεμβρίου 2013


Ἀρχή τῆς Ἰνδίκτου.
Ἐν Ξηροκαρυταίνῃ Γορτυνίας Ἀρκαδίας (1-9-2013).

TEΡΠΟΥ, ΧΟΡΕΥΕ ΚΑΙ ΑΓΑΛΟΥ ΞΗΡΟΚΑΡΥΤΑΙΝΑ….


Παρῆλθον ἡμέρες ἀρχαῖες καί ἔτη πολλά ὅταν ὁ τοῦ Τιμίου ἐνδόξου Προφήτου Προδρόμου ἅμα τε καί Βαπτιστοῦ τοῦ Κυρίου, Ἰωάννου, Ἱερός Ναός, ἠνηγέρθη ἐπί κορυφῆς ηὐλογημένης κειμένης εἰς τήν ἀνατολικήν τῶν Ἀφροδισίων ὀρέων κλιτύν.
Εἶναι δέ ἡ Ξηροκαρύταινα μικρόν χωρίον κεκρυμμένον ἐντός τῶν ἐνδόξων Λακκωμάτων, ὅπου ἐχθρικός πούς οὐδέποτε ἐπάτησεν.
Δεσπόζει ὡς ἕτερον Σούλι ἐπί τῶν χωρίων Βάχλιας, Συριάμ, Ποδογορᾶς, Στρεζόβης καί Νασσίων,  ἐνατενίζον πανοραματικῶς σύμπασαν τήν Ἀρκαδίαν, Ἀχαΐαν τε καί Ἠλείαν. Πτωχόν χωρίον τοῦ ὁποίου οἱ κάτοικοι φημίζονται διά τήν τοῦ σώματός των εὐρρωστίαν καί κάλλος, διά τήν μακροζωίαν καί διά τό τοῦ ἠθικοῦ των ἀκμαιότατον, διά τήν τῶν ἠθῶν τε καί ἐθίμων πολυποικιλότηταν, ἔνθα τό δημῶδες ἅμα τε καί Ἑλληνικότατον ἄσμα συγκινεῖ πάσαν Ἑλληνικήν πάλλουσαν καρδίαν.
Ἡ ἱστορία της χάνεται εἰς τό διάβα τῶν αἰώνων, ἐκ τῆς στιγμῆς κατά τήν ὁποίαν κατώκησεν αὐτήν ἡ τῆς κτίσεως κορωνίς, ὁ ἄνθρωπος, ὁ ὁποῖος διά τοῦ  πνεύματός του ζωοποίησεν τήν ὕλην ταύτης.
Γενεές ἀμέτρητες παρήλασαν, ἔζησαν, ὑπέφεραν, ἤλπισαν καί ἐθαυμάτωσαν ἐνίοτε, εἰς τόν τόπον τοῦτον σήμερον τόν ὁποῖον παρακαταθήκη, ἱδρῶτος, πόνου, αἵματος καί σύμπαντός ὅλου τοῦ γονιδίου των εἰς τούς ἀπογόνους ἀφῆκαν.
Χούς ἐκ χοός ἦσαν πρίν γεννηθοῦν καί εἰς χοῦν ἡ σάρκα αὐτῶν περιῆλθεν, ἐμπλουτίσασα τοῦτο τό χῶμα διά τοῦ Ἀδαμιαίου αὐτῶν φυράματος τήν δέ ἀτμόσφαιραν ταύτης ἀφῆκαν ἐμποτισμένην διά τοῦ θεϊκοῦ, τῆς αὐτῶν αὔρας Εἶναι, παραδίδοντας τήν τιμίαν αὐτῶν ψυχήν εἰς Χεῖρας Προδρόμου ἀναμένοντες τήν ἐνεργοποίησιν τῶν ἱκεσιῶν  Αὐτοῦ πρός Κύριον Ἰησοῦν Χριστόν, ὅτε τό τοῦ Χρόνου πλήρωμα πρός τελικήν Κρίσιν ἔλθει.
Καί οἱ ἀπόγονοί του καθαρόαιμου τούτου γένους συνεχίζουν τήν ζωήν, μία ζωή ἔχουσα τάς ἰδίας ἀνάγκας τῶν προκατόχων των, νοηματοδοτουμένη παγίως καί δι’ ἑτέρων πολλαπλῶν ἐκφάνσεων μέ πατριαρχεύουσας τάς πνευματικάς καί ἐνοριακάς αὐτῆς παραμέτρους, οἱ ὁποῖες λαμπρύνουν τόν σκληρόν τοῦτον βίον, καί ἀνοίγουσι θύραν ἐπουρανίων ὑπησχημένων Κυριακῶν ἐκλάμψεων ἀγουσῶν εἰς τήν ὄντως ὄντος ζωήν.
Μίαν τοιαύτην ἐκ τῶν ἐνδόξων τῆς Ξηροκαρύταινας ἡμερῶν, ἔμελλε νά ἀποτελέσει καί ἡ 1ῃ Σεπτεμβρίου 2013, ἡμέρα, γενομένη ἀπαρχή καινῆς ψυχοπνευματικῆς ἐκκινήσεως, καί ὁ Ταμειοῦχος πυρήν ταύτης -(Σπλάχνα Θείου ἐλέους Ἁγίας Τραπέζης)- ηὐπρεπισμένος καλῶς λίαν ἐδέχθη διά Σεπτοτάτων Ἀρχιερατικῶν χειρῶν, Ἅγια Λείψανα, ὄντως ἀτίμητον θησαύρισμα πνευματικῆς σχέσεως, τροφοδοτούσης πλήρως ἐπουράνιον καί ἀνεξάντλητον Κυριακήν Ἐνέργειαν εἰς τούς ἁπανταχοῦ Ξηροκαρυτινούς, ζώντας,  κεκοιμημένους τε καί ἀπ’ ἀπαρχῆς αἰώνων δικαίως τελειωθέντας, τά δέ Ἅγια Λείψανα- (Τιμίου Προδρόμου, Ἁγίας Μαρίνης, Ἁγίου Γεωργίου καί Νικολάου νέου Βουνένης Ἁγίου)- ὡς αἱ μαρτυρίαι τῆς συνοδείας τοῦ π. Νεκταρίου Ν. Πέττα ἀξίως καταμαρτυροῦσι, περιῆλθον κατά θαυμαστόν τρόπον εἰς τούτους, εἰς ἐπίσκεψιν των πρός τοῦτ’ αὐτό  σέ  γεραρᾶν τοῦ Ἁγίου Ὄρους Ἱεράν Μονήν, τή πρεσβεία πρός Κύριον τοῦ Σημειοφόρου π. Νικολάου Πέττα, τρόπον τινα  μάρτυς ὑπῆρξεν καί ὁ παμμακάριστος πατήρ, ἐκ «σπείρας  ἀσπονδύλων»  Πατρινῶν κληρικῶν.
Καί δέν ἦτο τυχαῖον, ὅτε ὁ Μ. Βασίλειος ἐν Θαυμαστῷ ὀράματι του εἶπε: « Νικόλαε οὔτε ὁ οὐρανός δύναται νά βαστάξει τόν πόνο σου, βλέπων τό μαρτύριό σου, πρός τοῦτο ἠτοιμάσου, ὁ καιρός γάρ ἤγγικεν πρός σέ ἄγγελοι ἔρχονται…»
Πράγματι ὡς ὁ Πρόεδρος κ. Σπήλιος Κ. Σιέττος εὐστόχως εἶπεν: «Ἡ Ξηροκαρύταινα ὡς νέα Ναζαρέτ νέον ἱκανόν  καί ἀνεπανάληπτον ἐνεκαινίασεν τήν τρισευλογημένην αὐτήν ἀρχήν τῆς Ἰνδίκτου 2013, ἅμα τε τρανόν ἐποίησεν».
Οὐδείς δύναται νά καταστεῖ ἐπιλήσμων τῆς ἀνεκλαλήτου ταύτης Ἀρχιερατικῆς ἐπισκέψεως εἰς τό ταπεινόν τοῦτο χωρίον, δίδοντας τήν εὐκαιρίαν εἰς πολλούς γέροντας καί γραίας νά ἴδουν διά πρώτην φοράν Ἀρχιερέα καί σαφῶς καί Ἀκολουθίαν ἐγκαινίων Ἱεροῦ Ναοῦ.
 Όντως ἀνατείλαντος τοῦ ἡλίου, κατέφθασεν ὁ Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης καί Μητροπολίτης τῆς ἱστορικῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως κ.κ. ΙΕΡΕΜΙΑΣ, ἄνευ πομπώδους συνοδείας, δίδοντας ἀπολύτως Χριστοκεντρικόν ἔναυσμα ἐνάρξεως Ἀκολουθιῶν, ἀποκλείοντας ἀνθρωποκεντρικήν τινά παράμετρον, εὐλογῶν συνάμα τό ἀπό φυλακῆς πρωΐας συρρεύσαν πιστῶν πλῆθος.
Ὄντως ἐν τῇ ταπεινοφρονήσει Αὐτοῦ ἐξέλαμψεν μεστόν Θείας Χάριτος τό τῆς Ἀρχιεροσύνης Του μεγαλοπρεπές, ἐξακοντίζον χρυσίζουσας ἀκτίνας ἀκτίστου φωτός τό λιτόν της περιβολῆς Αὐτοῦ, ἐκχέων πλερίαν Χάριν ὡς ἐκ πώγωνος συγχρόνου Ἀαρῶν κατερχομένης.
Παρουσία δυναμικοτάτη μέ χαρακτηριστικόν παράστημα Ραμσή τοῦ Β΄, κόψιν Ἐθνεγέρτου Παλαιῶν Πατρῶν Γερμανοῦ καί ὄψιν Ἀρχιποίμενος Ἰησοῦ Χριστοῦ.
  Καί ἤρχισεν τάς Ἀκολουθίας κατά τά εἰωθότα τῆς Ὀρθοδόξου ἡμῶν Ἐκκλησίας, καί πρέπει νά ἦτο μᾶλλον κουραστικόν τό τῆς κλητῆς αὐτῆς ἡμέρας Τελετουργικόν, ἀφοῦ τό πέρας τούτων ἔφθασεν περί τάς μεσημβρινάς ὥρας, τό δέ πλῆθος καί ὁ ὄγκος τῶν πιστῶν παρεκάλει νά μή τελειώσει ποτέ.
Οἱ Ξηροκαρυτινοί πράγματι ἔζησαν μίαν προδευτέραν  παρουσίαν, οἱ ψυχές ἁπάντων ἔπαλλον Ὀρθοδόξως πρωτίστως, Ἑλληνικά δευτερευόντως καί Ἀρκαδικά τρισευόντως, καθορῶντες ὡς κατά Χάριν Θεώμενον τόν Σεπτόν Ποιμενάρχην των.
Πράγματι ὠχριᾶ πᾶσα πένα νά περιγράψει τό τῆς ἡμέρας ἀνεκλάλητον.
Ὁ ἐπαναπροσδιορισμός τῆς τῶν Ξηροκαρυτινῶν πεμπουσιανῆς Ἐκκλησιαστικῆς πορείας ἤρχισεν, ὁ πρωτεργάτης καί πιστότατος ἀρωγός τοῦ π. Νεκταρίου Πέττα, κ. Σπήλιος Σιέττος ὡς ἐκ τοῦ διδασκαλικοῦ αὐτοῦ λειτουργήματος ἀφορμώμενος περνᾶ ἐκ τῆς τῶν παίδων διαπλάσεως καί εἰς τήν τῶν συγχωριανῶν του ἐνοριακήν διάπλασιν, δακρύζων ἐνίοτε, ἀκούων συγκύπτουσαν γραῖαν τινά νά λέγει: «Δόξα τῷ Θεῷ πού μέ ἀξίωσε νά δῶ ἀπό κοντά Δεσπότη», «σᾶς εὐχαριστῶ παιδιά μου» καί ἔτρεχε πλησίον τοῦ Δεσπότου ἀκολουθοῦσα ἐκ τοῦ σύνεγγυς τήν τῶν Ἁγίων Λειψάνων Ἱεράν Λειτάνευσιν  γύρωθεν τοῦ Ναοῦ, ἀπωθοῦσα τό πλῆθος διά τῆς δρυίνης βακτηρίας της.
Κατόπιν  τῆς Ἱερᾶς Λειτανεύσεως ἠκολούθησεν ἡ ἀνεπανάληπτος τῶν Ἐγκαινίων Τελετουργία, ἤτινα ἔτη πολλά ἀνέμενεν ὁ Ἱερός Ναός νά ἴδη, οἱ δέ πιστοί ἤγγιζον μέ εὐλάβειαν τόν ἄρτι χθές ἡτοιμασθέντα Ἀρχιερατικόν Θρόνον, ὄντως ἐπηκολούθησεν καί ἡ πρώτη Ἀρχιερατική Θεία Λειτουργία ὅπου κληρικοί καί πιστοί ἠρτημένοι ἐν ἀπολύτῳ πίστει, ἦσαν προσπίπτοντες αἰνοῦντες καί εὐλογοῦντες τόν Ὕψιστον, ἐνατενίζοντες πότε τό Ἱλαρόν τοῦ Δεσπότου Χριστοῦ Πρόσωπον καί πότε τό τοῦ Ποιμενάρχου  των, πρόσωπον, τό  ἐκ τοῦ Φωτός φωτιζόμενον καί ἐκχέον τοῦτο, λίαν εὐλογητικῶς εἰς ἅπαν τό Ποίμνιον, τό ὁποῖον ἔχαιρεν χαράν μεγάλην,  δακρύζων συχνάκις ἐκ συγκινήσεως, συνεπικουρούσης ἐνδεχομένως καί τῆς ἀοράτου παρουσίας τοῦ διδάχου, ἐπανευαγγελιστοῦ, φωτιστοῦ καί προφήτου ὁσίου Χριστοφόρου Παπουλάκου, ὅστις ἐθαυμάστωσεν ἐν ἀπάσῃ τῇ Ἑλληνικῇ ἐπικρατείᾳ ὄντως, κηρύττων Ἰησοῦν Χριστόν καί τοῦτον Ἐσταυρωμένον ὡς ὁ Μέγας τῶν Ἐθνῶν Ἀπόστολος Παῦλος προσετάξατο.
Ὡσαύτως καί ἡ τοῦ ὀλβίου καί Σημειοφόρου π. Νικολάου Ἀ.  Πέττα νοητή παρουσία, ἀντικατοπτριζομένη ἐπί τοῦ Ἐπιτραχηλίου τούτου, ὅ,  χάριν εὐλογίας ἔφερεν ὁ Σεβασμιώτατος, πνευματικός καί Αὐτός παῖς τοῦ Γέροντος ΑΡΣΕΝΙΟΥ (Κουμπούγια) κτήτορος τῆς Ἱερᾶς Γυναικείας Μονῆς Παναγίας Γοργοεπηκόου Ναυπάκτου, ἤτοι πνευματικάδελφος τοῦ π. Νικολάου.
Εἰς τάς Ἱεράς Ἀκολουθίας παρευρέθησαν κατόπιν τῆς τοῦ Σεβασμιωτάτου κ.κ. ΙΕΡΕΜΙΟΥ (Φούντα) εὐλογίας, ἀσφαλῶς πρωτίστως ὁ Πανοσιολογιώτατος Ἀρχιμανδρίτης καί ἱεροκῆρυξ π. Νεκτάριος Πέττας ὅστις μετά τῶν ἀξίων Ξηροκαρυτινῶν συνεργατῶν του ἀπεκάτεστησε πλήρως τόν πληγωμένον Ἱερόν Ναόν, φέρων εἰς αἴσιον πέρας τήν ἐντολήν τοῦ Σεβασμιωτάτου, ὅστις τοῦ εἶχεν ἀναθέσει, πρός ἀποκατάστασιν τῶν ζημιῶν, ὡς ὧν ἐπιστήμων Θεολόγος ἀλλά καί διδάκτωρ Βυζαντινῆς ἀρχαιολογίας καί τέχνης, ἔτι παρέστησαν ὁ Ἅγιος Πρωτοσύγκελλος τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως Ἀρχιμανδρίτης π. Ἰάκωβος Κανάκης, ὁ Ἀρχιερατικός ἐπίτροπος Λυκόσουρα Γορτυνίας Ἀρχιμανδρίτης π. Ἰγνάτιος Διαμαντόπουλος Ἁγιορείτης, ὁ Νεοχειροτονηθείς π. Χρυσόστομος Καλλής καί ὁ ἐγγονός τῆς αὐτόχθονος Ξηροκαρυτινῆς Γαρούφως Κούνα, π. Χαράλαμπος Πανουτσακόπουλος, ἱερεύς τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν.
Ταπεινώτατος ἅμα τε εὐλαβέστατος καί ἀκάματος ἐργάτης τοῦ Κυριακοῦ Ἀμπελῶνος καί συνεπίκουρος ἁπασῶν τῶν Ἐκκλησιαστικῶν ἐκφάνσεων, κάτωθεν τῆς τοῦ Μητροπολίτου κ.κ. ΙΕΡΕΜΙΟΥ εὐλογίας, ἦτο ὁ Καθηγητής τῆς Φιλοσοφικῆς Ἀθηνῶν κ. Φώτιος Ἀ. Δημητρακόπουλος ὁ ἐκ Τσαρουχλίου (νῦν Πεύκου) Καλαβρύτων ὁρμώμενος,  διδάσκων ἐμπράκτως καί ἐν τῷ Ἱερῷ Ναῷ Ἑλληνορθόδοξον ἦθος καί Χριστιανικήν  εὐπρέπειαν, ἐκπλήσσων λίαν εὐχαρίστως ὡς καί αὐτόν εἰσέτι τόν Σεβασμιώτατον.
Ἐπηκολούθησεν ἱερόν Ἀρχιερατικόν  Μνημόσυνον ἐπί τῇ συμπληρώσει ἐννέα μηνῶν ἀπό τῆς ἐκδημίας πρός Κύριον τῆς πολυάθλου πρεσβυτέρας Ἀνθῆς Πέττα, τοῦ Σημειοφόρου π. Νικολάου καί ἐπί τῇ συμπληρώσει εἴκοσι ἑνός ἐτῶν ῆ﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽τῆς προώρως ἀπελθούσης θυγατρός αὐτῶν Σοφίας.
Μεγάλη συγκίνησις κατέλαβεν ἅπαντας ὅτε ἀντίκρυσαν τήν Εἰκόνα τοῦ στεντορείου φωνῆς ἐποίησεν Ἁγιασμόν πρός Εὐλογίαν τοῦ πλήθους ἀλλά καί τοῦ Ἐνοριακοῦ Πνευματικοῦ κέντρου τῶν ἁπανταχοῦ Ξηροκαρυτινῶν φέρον ἀναγεγραμμένην ἐπιγραφήν: «ΣΤΕΚΙ ΑΓΑΠΗΣ ΤΩΝ ΑΠΑΝΤΑΧΟΥ ΞΗΡΟΚΑΡΥΤΙΝΩΝ: Ο ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΠΑΠΟΥΛΑΚΟΣ», τά Ἀποκαλυπτήρια τῆς ὁποίας ἐποίησεν ὁ μέγας πρωτεργάτης τοῦ ΠανΞηροκαρυτινοῦ τούτου πολιτιστικοπνευματικοῦ ὀργασμοῦ, κ. Σπήλιος Κ. Σιέττος, διδάσκαλος καί διάκονος τῶν κοινῶν τῆς περιοχῆς Πατρίων ἀναζητήσεων.
Ἐπηκολούθησαν Δημοτικά ἄσματα ὑπό τῶν Ξηροκαρυτινῶν, τά ὁποῖα ἠδέως ἤκουσεν ὁ ὄντως Ἕλλην, Χριστιανός Ὀρθόδοξος, Πατριώτης, Ποιμενάρχης καί Ταγός τῆς Ἑλλαδικῆς Ἐκκλησίας, Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως κ.κ. ΙΕΡΕΜΙΑΣ, Ὅστις δέν ἠδυνήθη νά συγκρατήσει τά ηὐλογημένα Αὐτοῦ δάκρυα, καί ὄντως δακρύων ἀνεχώρησεν μετά τοῦ Ἁγίου Πρωτοσυγκέλου του, Ἀρχιμανδρίτου π. Ἰακώβου, πρός ἑσπέρας γάρ ἡ ἡμέρα κέκλινεν.
Ὄντως τήν ἡμέρα ἐκείνη μεγάλα, ἐξαίσια καί θαυμαστά γεγόνασιν εἰς τό κλεινόν τῆς Ἀρκαδίας χωρίον κεχρωματισμένα χαρακτηριστικῶς ὑπό ἀνεξιτήλου πνευματικῆς καί ὄχι μόνον παλλέτης, ἔνθα ἡ Ξηροκαρύταινα ἐνεδύθη δόξαν καί κλέος ἀρχαίων ἡμερῶν, ἐνεθυμήθη τόν πάλαι ποτέ ἐκλάμψαντα ὄλβιο ἱερέα π. Βασίλειον Σιέττον.
Σύμπας ὁ τοῦ Θεοῦ λαός ἐνεπλήσθη εὐλογίας πνευματικῆς καί κατά τήν παράθεσιν τῆς κοινῆς τραπέζης ἔζησεν τήν ὄντως ἀγάπην  καί ἐγεύθη ἀγαθῶν ἐδωδίμων καί ὄχι μόνον, …μέχρι Κυπριακῶν γνησίων γλυκισμάτων παρετέθησαν τά ὁποῖα Κύπριοι πιστοί  προσέφερον  ὡς ἀντίδωρον ὅσων θαυμαστῶν ἔζησαν.
 Ἀλλά καί ὁ Σεβασμιώτατος δέν ἐφείσθη Ἀρχιερατικῶν ἀνεπαναλήπτων Εὐλογιῶν.
Καί δή διά τῶν Σεπτῶν Αὐτοῦ χειρῶν διένειμεν τάς εὐχαριστηρίους ἐπιστολάς εἰς τούς ἀκαμάτους τοῦ Κυριακοῦ Ἀμπελῶνος ἐργάτας, κυρίας τε καί κυρίους. Ὡσαύτως καί εὔφημον μνείαν ἐποίησεν εἰς ἅπαντας τούς ἀρωγούς τῆς Θεαρέστου ταύτης προσφορᾶς.
Μεγίστης Ἀρχιερατικῆς Εὐλογίας ἔτυχεν καί ἡ ἀξιότιμος κ. Εὐσταθία Μπαρμπάτση ἐξ Ἀθηνῶν ἱερορράπτρια, οὕτως ὥστε νά δύναται νά εἰσέρχεται ἐν τῷ τῶν ἱερῶν Ναῶν Ἱερῷ Βῆματι.
   Ὁ π. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ἐχειροθετήθη Πνευματικός,
Ὁ π. ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ ἔλαβε τό Ἀξίωμα τοῦ Ἀρχιερατικοῦ Ἐπιτρόπου τῆς περιοχῆς Κοντοβαζαίνης ἀφορμώμενος ἐκ τοῦ πνευματικοῦ φυτωρίου Ξηροκαρυταίνης.
Ὁ ἱεροψάλτης καί ἰατρός κ. ΑΛΕΞΙΟΣ Δ. ΚΟΥΝΑΣ ἐπαινέθη ἔπαινον Ἀρχιερατικόν.
Οἱ τοπικοί ἄρχοντες καί λοιποί ὅμοροι κοινωνικοί Ταγοί ἔλαχον Ἀρχιερατικήν εὔφημον μνείαν, ἅπαν τό τῆς Ἐκκλησίας πλήρωμα ἀπήλαυσεν Πατρικήν Εὐλογίαν.
Ὁ ἱεροψάλτης καί φοιτητής τῆς Θεολογικῆς Ἀθηνῶν ΙΩΑΝΝΗΣ, δισέγγονος τῆς ΓΑΡΟΥΦΩΣ ΚΟΥΝΑ, ὡς ἕλκων τήν ἐκ Γόρτυνος καταγωγήν, ἔλαβεν μεγίστην Ἀρχιερατικήν δωρεάν, Χειροθετούμενος  εἰς τό τοῦ Ἀναγνώστου ἀξίωμα ἅμα τε καί ηὐλογημένου ὑπέροχου διακονήματος ἐν τῇ Μεγάλῃ τοῦ Χριστοῦ μας Ἐκκλησίᾳ. Ὁ δέ π. Χαράλαμπος ἐκ τῆς τῶν Κουναίων Πατριᾶς ἔλαβε τῇ ἀνεξαντλήτῳ τοῦ Σεβασμιωτάτου εὐαρεσκείᾳ, μεγίστην τῶν Εὐλογιῶν Ἀρχιερατικήν Εὐλογίαν ἅμα τε καί ἀτίμητον Δεποτικήν δωρεάν ἴνα ἱερουργεῖ ἐν τῇ Θεοσώστῳ αὐτῇ ἱστορικῇ καί Ἱερᾷ Μητροπόλει.
Κλίνοντες γόνυ εὐχαριστίας ταπεινότατα:
ΕΙΣ ΠΟΛΛΑ ΕΤΗ, ΔΕΣΠΟΤΑ!

Αναρτήθηκε από στις

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)